Vandaag ga ik het centrum van Santiago eens uitgebreid verkennen, dat is er 3 jaar geleden niet van gekomen. Met behulp van de gids en de plattegrond van de toeristeninfo kan ik een mooie route lopen. Ik start in de Rúa do Vilar met een ontbijt van Cafe Americano onder de arcaden. Kost wel € 0,30 terrastoeslag extra. Vannacht niet denderend geslapen, 3x eruit om te plassen en tot na 4 uur herrie van langskomende en lallende ex terrasbezoekers. De 3e keer toch maar de balkondeuren hermetisch afgesloten. Wat een verschil met later op de dag, als deze straat druk bevolkt wordt met toeristen en pelgrims. Nu rijden bestelwagens af en aan om de winkels en horeca van nieuwe voorraad te voorzien.
Na het ontbijt loop ik terug naar de Praza da Inmaculada, de noordkant van de kathedraal om het klooster San Martiño Pinario te bewonderen.
Ik vervolg de centrumwandeling van de stadsplattegrond bij de Praza da Quintana, waar ik de trappen afdaal naar de Praza das Praterías met de Fonte da Caballos.
Door de Rúa do Vilar waar ik eerst een zijstraatje tref met doorkijk naar de Rúa da Raiña.
De Rúa do Vilar blijft een heerlijke straat met zijn arcaden om doorheen te flaneren.
Via de Praza do Toural volg ik de Rúa Nova en sla rechts de Tras Salome in.
In de Rúa da Caldeirería valt me een schelp op in een hoek van een van de panden.
Zo barst het hier werkelijk van de details, teveel om vast te leggen. Uitkomend op de Rúa das Orfas sta ik voor de Convento, Igrexa e Clexio das Orfas.
Via de Praza de Mazarelos kom ik op de Praza da Universidade met zijn filosofiefaculteit. In het parkje vlakbij, waar ook enkele terrasjes zijn een beeld van ongetwijfeld een filosoof.
Na de Rúa Traves
kom ik bij de Igrexa de Santa María do Camiño.
Dan kom ik op de Camino Francés en steek even over naar de Rúa da Bonaval om een foto te maken van het Convento e Igrexa de San Domingos de Bonaval.
Weer terug naar de Camino Francés, daar waar die via de Porta do Camino de Rúa das Casa Reais het centrum richting kathedraal inslaat.
Iets verder rechts staat de Igrexa das Ánimas.
Als je in Santiago bent kun je natuurlijk niet om de Tarta de Santiago heen, die volop wordt aangeboden.
Ook de Praza de Cervantes met zijn arcaden is een fijne plek om een terrasje te pakken.
Mooie uithangborden versieren vaak de gevels, zoals deze van een vinoteca.
Langs een mooie gevel
verder door de Rúa da Troia,
via de Rúa das Campás de San Juan kom ik bij het pension dat Helmut Brouwer aangeraden had.
Ik besluit een koffie te drinken op het terras, aan de vrouw die me bedient vraag ik of dit het pension van Doña Josefina is. Ja, zij is nog wel de eigenaresse, maar met pensioen. Zij kent geen Helmut, dus als zij er toen ook al was heeft hij niet genoeg indruk op haar gemaakt, zal ik hem binnenkort op aanspreken. Een eenpersoonskamer kost hier € 50, een tweepersoons voor alleengebruik € 60, wel allebei met eigen badkamer. Ziet er allemaal erg netjes uit, en de plek is perfect. Alleen vannacht is er nog plek, morgen is alles vol. Ik besluit toch maar in mijn pension te blijven.
De Rúa da Troia komt uit op de Praza de San Martiño Pinario met gelijknamige kerk.
De Rúa da Porta de Pena volgend kom ik bovenaan de trappen van de Costa Vella,
die omlaag leiden naar de Igrexa de San Francisco.
In dit jaar geeft deze orde een speciale oorkonde uit aan pelgrims om te herdenken, dat het precies 800 jaar geleden is dat Sint Franciscus van Assisi zijn pelgrimstocht naar Santiago maakte. Hij was hier tussen 1213 en 1215 en stichtte hier een klooster. Voor deze oorkonde is meer belangstelling,
even later heb ik mijn oorkonde, inderdaad een mooie.
Dan nog even een foto van het interieur.
Via de Rúa de San Francisco kom ik langs het Hostal los Reyes Católicos uit 1489, vroeger een pelgrimsonderkomen, tegenwoordig een prijzig Parador.
Via de Praza do Obradoiro kom ik via de Rúa de Fonseca in de Rúa do Franco, waar rechts een poort is naar de Colexio de Fonseca waar in de binnentuin een beeld staat van Alonso III de Fonseca.
Ik loop de Rúa do Franco helemaal uit tot aan de Rúa da Senra, waar het autoverkeer weer vrij spel heeft. Hier valt mij een bank op, ik weet het zijn boeven, maar om jezelf nu zo te noemen?
Ik ga eerst op zoek naar een supermarkt voor scheerzeep en flessen water. Dan kom ik langs een CD-zaak waar ik een CD koop van Luar: Na: Lubre, door Dieter aangeraden. Ik ben benieuwd. Met de inkopen en mijn nieuwe oorkonde terug naar mijn kamer om deze veilig te stellen, ik kom weer door de Rúa do Vilar en besluit eerst even te gaan buurten in de Huiskamer der Lage Landen. Van Ton en Hans krijg ik een kop koffie en we kletsen een halfuurtje. Ton geeft een een aantal A4’tjes met een beschrijving van de rondleiding buitenom de kathedraal, mooi voor morgenochtend. Ik was van plan vandaag naar de pelgrimsmis van 12 uur te gaan, maar ontmoette onderweg Joan die stellig beweerde, dat vandaag de botafumeiro niet gezwaaid gaat worden. Mijn bezoek aan de mis stel ik uit tot morgen.
Terug bij het pension zie ik Klaus, we gaan samen wat drinken op een terrasje bij de markthallen, de Mercado de Abastos aan de Rúa das Ameas, leven genoeg hier. Na ons biertje lopen we de Camino Francés vanaf de Porta do Camino tot aan de Praza de Cervantes, waar we Dieter treffen. Hij wacht hier op het terras op zijn vrouw Helga en haar dochter Nadia, die vanuit Duitsland overkomen en de komende dagen meelopen naar Finisterre. We voegen ons bij Dieter, die enigszins in mineurstemming is. Vanmiddag kwam hij er op zijn pensionkamer achter, dat vanmorgen na de mis in de kathedraal zijn portemonnaie uit zijn steekzak is gerold. Hij is druk geweest met bellen om alle pasjes te blokkeren, en heeft van Klaus wat geld geleend.
Op dit terras bestellen we onze lunch, de prijzen zijn hier al een stuk vriendelijker dan direct rondom de kathedraal.
Als de dames arriveren drinken we nog een koffie, dan gaat ieder zijn weg. Ik ga op souvenirjacht, koop 6 Santiago onderzetters, en een grote reliëfkaart van de Camino Francés. Die is iets langer dan mijn rugzak, wordt stevig ingepakt in karton, en ik hoop dat die de hel van het bagageruim overleeft.
Terug op de kamer eerst een dutje gedaan, om half 8 zouden we ons verzamelen op de Praza de Cervantes. Hier gaan we eten bij restaurant Casa Manolo
in een hoek van dit plein. Om half 8 opent het, dan staat er al een rijtje te wachten. Later wordt duidelijk waarom; voor slechts € 9 eten we hier een goed driegangenmenu inclusief wijn.
Ook in de stad diverse mooie putdeksels.
Na het eten gaan we even naar het pension terug, betalen onze kamers, want de Duitsers vertrekken morgenochtend al om 7 uur richting Finisterre. Helga en Nadia gaan al naar bed, moe van de reis. Dieter, Klaus en ik gaan ergens op een pleintje nog wat drinken. Tegen 22 uur loop ik alleen terug naar de Praza do Obradoiro, waar de band La Tuna al begonnen is met hun optreden onder de arcaden van het provinciehuis. Dat klinkt erg mooi, ik koop meteen een dubbel CD en blijf hier een uur genieten van de muziek, en van de sfeer rond de kathedraal. terug op mijn kamer lees ik de A4’tjes door die ik in de huiskamer kreeg met info voor een rondje kathedraal, dan is het echt bedtijd.