Waarom naar Santiago?
In de periode 2005-2008 deden enkele collega’s van Janny hun pelgrimsfietstocht naar Santiago de Compostela. Eerst één op een ligfiets vanaf Groningen, daarna een aanstaand bruidspaar vanaf Nijmegen in de aanloop naar hun huwelijk. Ik had wel eens eerder gehoord van Santiago, maar me er nooit in verdiept. In die periode waarin ik niet goed in mijn vel zat begon mijn interesse te groeien. Wandelen deed ik al graag, had de vierdaagse van Nijmegen 2 keer gelopen. Ik ging informatie verzamelen, boeken over de pelgrimstocht lezen, lid worden van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob, weblogs van pelgrims lezen, meedoen met een weekend pelgrims-in-de-dop in Vessem. Dat zit in mijn aard, voor ik ergens aan begin wil ik zoveel mogelijk informatie innemen, ik ga voor zekerheid. Dat is reden 1, waarom moet alles zeker zijn, ga eens gewoon het avontuur aan en leer ervaren, dat het ook met onzekerheid goed kan gaan. Oftewel ruil bedachtzaamheid eens in voor spontaniteit.
Begin 2008 begon ik met een andere baan. In het eerste jaar leek mij dit werk wel te bevallen, maar geleidelijk aan begon er onvrede te groeien. Ik kon niet goed aangeven waardoor, maar kreeg weer vaker last van hoofdpijn en neerslachtigheid. Was het weer die sleur, onzekerheid of ik het werk goed genoeg deed, onvoldoende uitdaging? Ga ik dit volhouden tot aan mijn pensioen? Reden 2, ga maar eens een tijdje eruit hierover lopen nadenken.
Mijn huwelijk met Janny is goed, we kennen elkaar al erg lang, ik hou van haar en zij van mij. In de periode vanaf 2003 tot pakweg 2007 is het wel eens minder geweest, maar toen twijfelde ik echt aan alles, op zoek naar de zin voor de rest van mijn leven. Reden 3: kan ik haar wel zolang missen, wat doet dat met me?
We hebben een mooi huis, met veel luxe gemakken. Toch erger ik me vaak aan geluidsoverlast in de buurt, door een gehoorbeschadiging ervaar ik lage, diepe tonen als zware overlast. Zelfs zo erg, dat het me regelmatig het plezier ontneemt om in de tuin te zitten, als ergens in de buurt de muziek (te) hard staat. Soms hoor ik niet eens welke muziek, maar alleen die zware basdreunen. Ik word daar nerveus en gestrest van, vind het asociaal gedrag, waarom verplichten mensen hun buren mee te genieten van hun herrie? Reden 4, ligt deze overlast aan anderen, of ervaar ik dat ten onrechte zo? Is er een manier voor mij om er anders mee om te gaan?
Mijn einddoel
De krant, het nieuws, het verkeer, er is altijd wel iets waaraan ik mij stoor. Ook beslissingen van de overheid die ik soms als ronduit onrechtvaardig voel, niet zozeer voor mezelf, maar in het algemeen. Waar komt mijn ongeduld, cynisme, agressie, negativisme, vloeklust toch vandaan? Ik ben een zeurkont, maar dat wil ik niet, want ikzelf en mijn directe omgeving hebben er last van. Reden 5, ga eens een tijd nadenken hierover en vraag je af, of je er iets aan kunt veranderen.
Ik zei het hiervoor al, we hebben veel luxe gemakken, ons leven is er op afgestemd. Hebben we al die spullen wel nodig om ons gelukkig te stemmen, wordt geluk niet bepaald door heel andere dingen? Reden 6 om op pad te gaan met mijn hele huishouding in een rugzak.
En tenslotte reden 7: de natuur heeft zoveel moois te bieden, daar wil ik meer van leren genieten. Ook van de ontmoetingen onderweg, met pelgrims en met de plaatselijke bevolking. Neem nu eens de tijd voor diepere belangstelling dan alleen voor oppervlakkige contacten. Ontmoeten en ont-moeten. De afgelopen 25 arbeidzame jaren heb ik gemerkt dat steeds meer elke minuut efficiënt moet worden benut, alsof het je laatste kan zijn. Nergens is tijd voor, alles moet snel, snel, snel. Kortom, leer onthaasten. Ik hoop onderweg te leren langer tijd te nemen voor mensen en dingen die interessant zijn. En wees eerlijk, welk mens is niet interessant?
Behalve de materiële spullen in mijn rugzak neem ik ook bovenstaande geestelijke bagage mee, ik weet eerlijk gezegd niet wat zwaarder weegt. Wel hoop ik onderweg tot bezinning te komen dat ik met minder bagage ook ver kan komen, dus hopelijk kan ik van beide soorten bagage dingen achter me laten.
Aanvulling 2014:
Ik durf inmiddels te beweren, dat het onderweg zijn mij goed heeft gedaan. Veel van bovengenoemde punten zijn ten goede veranderd, hiervoor krijg ik vaak bevestiging uit mijn directe omgeving. Wat blijft is de pelgrimskoorts, de pelgrimshonger naar het op pad gaan. Het maakt het leven simplistisch, eenvoudig, basaal. Je levert als pelgrim veel privacy in, zeker als je vaak in herbergen overnacht. Maar het maakt je hoofd zo lekker leeg, geeft zo’n lekker vrij gevoel, zonder verplichtingen, en met weinig materiële zaken. Zolang mijn lichaam meewerkt zal ik blijven pelgrimeren.
Beste Harry,
Via de website van het Genootschap kwam ik terecht op je website. Wat een mooie website! Zou ik de verhalen van de site mogen opnemen in onze database PILNAR? Hieronder volgt een toelichting op dit project.
Alvast heel hartelijk dank voor je medewerking en ik hoor graag van je!
Hartelijke groet, Laurie Faro
Verzoek om toestemming opname weblog en digitale reisverslagen in PILNAR
Het Nederlands Genootschap van St. Jacob is een samenwerking aangegaan met de School of Humanities, onderzoeksgroep Religie en Ritueel, van de Tilburg University en het Meertens Instituut, KNAW te Amsterdam om een digitaal bestand van moderne pelgrimsverhalen te realiseren. Doelstelling van dit project PILNAR is te komen tot een voor wetenschappelijk onderzoek toegankelijk digitaal bestand van verslagen van pelgrims naar Santiago de Compostella. Het gaat met name om verhalen waarin verslag wordt gedaan van de tocht, de belevenissen onderweg en de ervaringen. Onderzoekers kunnen dan door moderne data-analyses gegevens uit alle beschikbare verslagen combineren en interpreteren en zo bij voorbeeld de reden benoemen waarom het aantal pelgrims de laatste jaren zo enorm toeneemt.
PILNAR wordt gefinancierd door CLARIN-NL. CLARIN maakt deel uit van het Europese initiatief CLARIN-EU, en werkt mee aan de ontwikkeling van een duurzame Europese digitale infrastructuur voor de sociale en geesteswetenschappen. Via deze infrastructuur komen bronnen, methoden en tools op een gestandaardiseerde wijze beschikbaar voor wetenschappelijk onderzoek. Na een voorbereidende fase van CLARIN-EU is in 2009 CLARIN-NL van start gegaan. Op dit moment worden meer dan 30 verschillende projecten binnen CLARIN-NL uitgevoerd. PILNAR is één van deze projecten.
Wat willen we vastleggen in PILNAR?
Verhalen op schrift, op websites, op weblogs maar ook verhalen die u nog heeft liggen van vroeger of van familieleden die ooit de tocht ondernomen hebben.
De verhalen zullen worden opgeslagen in een afgesloten CLARIN database die toegankelijk is via het Meertens Instituut en zijn niet openbaar toegankelijk doch uitsluitend voor wetenschappelijke doeleinden op aanvraag beschikbaar. Gebruikers dienen vooraf te tekenen voor het strikt vertrouwelijk gebruik van de database, en wetenschappelijke publicaties dienen zodanig te worden geredigeerd dat gebruikte data niet tot individuele personen en verslagen kunnen worden herleid.
U hebt een weblog en/of een reisverslag op het internet geplaatst en we willen heel graag dit verhaal of verslag opnemen in PILNAR. Indien u toestemming geeft, stellen we het op prijs indien u dit per mailbericht kenbaar maakt aan Laurie Faro. Natuurlijk stellen wij uw medewerking zeer op prijs en we hopen dat veel mensen hun medewerking zullen verlenen.
Alvast heel hartelijk dank voor uw moeite!
Met hartelijke groet,
Laurie Faro, wetenschappelijk onderzoeker PILNAR
Tilburg University, School of Humanities
Postbus 90153, NL 5000 LE Tilburg
e-mail: l.m.c.faro@uvt.nl
Tel: 013-4662056
Hallo Naamgenoot en Santiago virus collega,
Mooie site en mooie foto’s, erg informatief.
warme groet en een glimlach,
Harry
Dag Harry,
Mooi hoor hoe je het allemaal omschrijft.
Mijn partner Ben was ook een pelgrim en heeft de tocht 2x mogen lopen.
We zouden hem nu samen gaan lopen maar mijn Ben (58) is 2 november j.l. overleden.
We waren nog niet zo lang samen en hadden nog ons eigen huis, maar Ben heeft van alles bij mij laten liggen om de tocht te kunnen gaan lopen (toeval??)
Ik zou hem graag willen gaan lopen maar wil graag wat meer info…
Zou je me daarmee kunnen helpen?
Warme groet, Francien
Dag Harry,
Wat een mooie website.
Dinsdag 12 juli vertrekken mijn wandelmaatje (uit de Elzas) en ik, mekaar voor de eerste maal ontmoet in Lectoure 2017, voor de laatste (als het hoofd en de voeten mee willen) 350 km van onze Camino. Vertrokken in Le Puy-en-Velay in 2011, aanvankelijk bedoeld als jaarlijks vakantie-alternatief. Na het eerste 4-daagse experiment – wilde zeker weten of ik zoiets wel aankon, vond ik het écht erg dat ik na 4 heerlijke wandeldagen terug moest omdat ik al een retourticket trein gekocht had. De enige en laatste keer dat ik vooraf mijn retourticket boekte.
Na Roncevalles (2017) zijn we in 2018 overgestapt op de Camino Norte, Ondertussen Oviedo (2021) bereikt en dus binnen 3 weken van daaruit verder over de Camino Primitivo. Liefst nog Camino Fisterra er aan breien.
Een heel grote dankjewel voor jullie warme verslag met veel interessante en praktische informatie, staat al een tijdje met ster geprikt bij mijn favorieten, maar pas vandaag tijd gehad om het te lezen.
Ultreïa!
Vriendelijke groet,
Stef(anie) uit Gierle (België)
Hallo Stefanie,
Wat een aardige reactie, dankjewel!
Wij liepen de Primitivo in augustus 2016 met aansluitend de route naar Fisterra. Mijn wandelmaat Jacques mijmert nog geregeld dat dit misschien wel de mooiste camino was, met de 4 laatste dagen naar Finisterre als topper. Toen hadden we trouwens elke dag helder, zonnig weer, dat scheelt een stuk.
Als je in Santiago aankomt en naar het pelgrimsburo gaat voor je Compostela, moet je zeker even de trap oplopen en naar de Huiskamer der lage Landen gaan. Eerste helft april werkte ik daar 2 weken als vrijwilliger, en we hebben er veel Vlamingen ontvangen. Louter hartelijke, enthousiaste reacties gekregen.
En mocht je een keer behoefte hebben aan een camino dichter bij huis, denk dan eens aan de Walk of Wisdom. Dat is een bezinningstocht van 135 km rondom Nijmegen, door allerlei prachtige natuurgebieden en leuke dorpen en stadjes. Mijn vrouw en ik hebben net voor de helft, in Alverna aan de rand van de Hatertse Vennen, een gastenkamer. Die vind je op de gastadressenlijst die je krijgt zodra je de gids koopt, of via de website van Vrienden op de Fiets. je bent uiteraard van harte welkom.
Stefanie, alvast een hele mooie camino gewenst.