7 juni 2011. Roncesvalles.
Vannacht heeft het pijpenstelen geregend. Om 6.15 uur sta ik op, met de regen is het nog niet veel beter. Om 6.30 uur zit ik aan het ontbijt. De stemming is bedrukt, iedereen die op pad gaat zit met de nodige twijfels over de etappe van vandaag, er is geen ander nieuws dan dat het er slecht uitziet. Pas om 7.20 uur ga ik de deur uit, omdat ik eerst mijn regenbroek en regenjack moet aantrekken, de hoes over de rugzak hangen, mijn heuptasje en fototoestel droog opbergen etc. Hoed op en gaan maar, het miezert nog een beetje, gelukkig geen heftige regen, de ochtend ruikt lekker fris. Het straatje ligt er mooi bij, stil van ontbrekende toeristen, slechts een paar pelgrims, toch een apart sfeertje in deze natheid, meteen 2 foto’s gemaakt. Direct buiten de stad ligt de eerste steile klim. Tsjonge, die duurt even en voelt zwaar, ik stop geregeld voor een korte adempauze. Vandaag moet ik tenslotte ook de eerste 20 km ruim 1.200 meter omhoog, tot een hoogte van ongeveer 1.430 meter. Halverwege op de weg naar de refuge van Orisson lopen Bertus en J-J me achterop, eerst herken ik ze niet eens helemaal ingepakt in hun poncho’s. We verheugen ons op dit wederzien en gezamenlijk besluiten we deze berg te bedwingen. Inmiddels ben ik erachter dat ik mijn lunchpakket vergeten ben, dus onderweg iets zien te regelen.
Na 8 km komen we in Orisson aan, het is nog geen half 10. In 2 uur tijd gedaan, terwijl tevoren was gezegd dat je hier minimaal 3 uur over doet. En dat met die steile klimpartij. Het is weer vies gaan regenen en we gaan binnen koffie drinken. We vragen aan de baas of we veilig de hoge route over de bergpas kunnen nemen, want we zien veel pelgrims gewoon verder gaan. Hij zegt dat het kan, dus geef ik hem door dat hij mijn reservering voor een overnachting kan schrappen, geen probleem zegt hij. We bestellen een lekkere kop koffie, en ik wissel mijn natte T-shirt voor een droge, kletsnat geworden van vooral het zweten bergop. Of mijn regenjack is niet waterdicht meer.
Na 20 minuten gaan we verder, gestaag klimmen we door, regelmatig kijk ik op de hoogtemeter van mijn horloge hoeveel we vorderen. Ik probeer goed op mijn ademhaling te letten, zodat de klim makkelijker wordt. Het gaat wel steeds harder regenen, na Orisson trekt de lucht helemaal dicht, we zien geen valleien en bergtoppen meer, en vooral wolken om ons heen. Erg jammer, het is niet anders. Toch zijn er in dit sfeertje mooie foto’s te maken, ik hoop dat ik ze geplaatst krijg.
Op 1.360 meter bereiken we de Collado de Bentartea, het asfalt is al lang verruild voor een bergpad, dat door de regen veel modder geeft. De route is zeer goed aangegeven, ook op dit bergpad. In een schuilhut rusten we een kwartiertje en eten iets. Met een stuk of 6 pelgrims is dit hutje maximaal gevuld. We maken zo snel mogelijk plaats voor pelgrims die na ons komen, die willen graag ook even een droge plek om iets te eten en kleding te wisselen. Dan duiken we opnieuw de regen in en krijgen meteen een enorm steile klim voor onze kiezen, die ons naar de Collado de Lepoeder op 1.430 meter hoogte brengt. Ondanks de mist en de regen en geen uitzichten genieten we enorm van deze formidabel mooie route, het doet wat met ons om onder deze omstandigheden zo’n berg te bedwingen. Dan begint de afdaling. Ik gebruik de stokken om de klappen van de rugzak op te vangen, het gaat steil naar beneden over glibberige modder- en rotspaadjes. Indrukwekkend is het grafmonument voor een Nederlandse pelgrim, waar we in de regen even in onze eigen gedachten halt houden. Ook de steen die aangeeft dat het nog slechts 765 km is naar Santiago krijgt onze aandacht.
Om 14.30 uur bereiken we de kloosterrefuge in Roncesvalles. We zijn voldaan en trots dat we deze zware dag hebben volbracht, maar we hadden het niet willen missen, want oh, oh, oh wat was het mooi. Het gezegde pluie du matin n’arrête pas le pèlerin ging helemaal op.
In de herberg werken Hollandse vrijwilligers, dat maakt de communicatie gemakkelijk. We schrijven ons in, krijgen een stempel en betalen € 10. De modderschoenen moeten beneden uit, ik prop er kranten in om ze te laten drogen. Dan leidt een andere vrijwilliger ons de trap op naar onze slaapplaatsen in de geheel vernieuwde slaapruimten. Het nummer dat we bij de inschrijving krijgen is meteen het nummer van ons bed. De herberg is onlangs helemaal verbouwd en oogt geweldig. Op de 1e etage 2 lange rijen met telkens een afgescheiden gedeelte met 2 stapelbedden, met eigen kluisje. Achterin gescheiden toiletten en douches voor dames en heren, allemaal supermodern en netjes. In de kelder kun je voor € 2,70 je wasgoed afgeven, weer een Hollandse mevrouw, de was kun je later in een eigen mandje ophalen. Ik maak hier dankbaar gebruik van.
Voor we naar de refuge liepen kwamen we langs restaurant La Posada, waar we voor 19 uur een pelgrimsmenu voor € 9 hebben gereserveerd. Dan lekker douchen, een kwartiertje met de benen omhoog in bed en een biertje halen in de bar. Dat worden er dus twee, J-J gaat mee en drinkt koffie en cola. Ook maak ik nog wat foto’s van het kloostercomplex.
Het avondmenu is lekker fusilli als voorgerecht, dan forel met frietjes en een bekertje yoghurt als postre. Met 2 flessen wijn op tafel voor de 8 gasten, behalve ons een Belg (Waal), een Duits stel, een Britse en een Poolse. Er wordt dus Frans, Engels en Duits gesproken. En Nederlands ook. Tootje komt later en komt aan een andere tafel te zitten.
Na het eten is er een pelgrimsmis om 20 uur, ik besluit mee te gaan. De mis doet me niet veel, veel in het Latijn en Spaans. Twee dingen spreken me wel aan: als de 3 pastores samen zingen klinkt dat erg mooi, en de pelgrimszegen wordt ook in het Pools, Japans en Koreaans uitgesproken. Geen Nederlands dus, of het is zo slecht uitgesproken dat ik het niet gemerkt heb.
Vanaf nu de afsluitingen in het Spaans, want ik zit in Spanje!
Hasta luego.
Afstand vandaag: 25 km
Afstand totaal: 281 km
Herberg: nieuwe herberg Aterpea van het klooster
REACTIES:
8 juni 2011 13:28 | Door: peregrinofrans
Hola Peregrino Harry,
Je oversteek van Frankrijk naar Spanje is goed verlopen! Je was duidelijk “in de wolken”:-D!
Buen viaje, cuidate bien, mucha suerte y salud
(goede reis, zorg goed voor je zelf, veel geluk en gezondheid)
Saludos,
8 juni 2011 14:01 | Door: Paula
Hoi Harry, inderdaad, het slechte weer levert wel prachtige foto’s op!
Proficiat met de grensoverschrijding.
Succes maar weer en genietze!
Groetjes, ook van Ben natuurlijk 🙂
8 juni 2011 14:21 | Door: peregrinofrans
Harry,
Als je afdaalt kan je het beste je rugzak een beetje laten vieren/ naar achter laten hangen. Zodoende remt de rugzak je af.
Buen Camino,