6 juni 2011. Saint-Jean-Pied-de-Port.
(Eindpunt van de Via Lemovicensis en startpunt van de Camino Francés)
Om 6 uur ben ik wakker, eerst even op het balkon kijken. Het miezert. Eerst maar aankleden, om 6.30 uur schuiven we aan voor het ontbijt en om 7 uur gaan we op pad. Bij de deur wenst de Bask alle pelgrims een bon camino, geeft de mannen een hand en de vrouwen bijna een tongzoen. Dit deel van zijn werk vindt hij duidelijk het leukste. We stappen naar buiten en het is droog! Het is wel bewolkt en enigszins nevelig. Het eerste deel van de route is mooi, geaccidenteerd terrein, slechts een enkel steil klimmetje over een asfaltweg. De dorpjes waar we doorheen lopen stellen niet zoveel voor. Saint-Jean-le-Vieux is al aardiger, maar pas bij de Porte Saint-Jacques, waardoor we Saint-Jean-Pied-de-Port binnenlopen wordt het genieten. Dit is echt een mooi stadje, en zoals mijn gids al aangeeft, de pelgrimssfeer is hier direct te proeven. Je ziet hier vooral pelgrims en toeristen, vaak met één oogopslag te herkennen, zelfs welke pelgrims al langer onderweg zijn. De uitrusting van de pelgrims die hier hun tocht beginnen oogt maagdelijk, geen slijtplekken op de schoenen, een smetteloze rugzak.
Met Bertus, Tootje en J-J loop ik langs herberg l’Esprit du Chemin – waar ik twee dagen geleden telefonisch bevestigd heb dat ik er vannacht slaap – naar beneden, het steile straatje af, op zoek naar hun gîte. Eenmaal op de brug over de Nive spreek ik met Bertus af elkaar hier over 1 à 1 ½ uur weer te ontmoeten, ik ga eerst naar mijn herberg. Tegen 13 uur meld ik me bij l’Esprit du Chemin waar ik hartelijk wordt ontvangen, ik slaap op een kamer voor 3 personen. Eerst even met de benen omhoog, dan douchen, wasje doen en dan ga ik Bertus opzoeken op een afgesproken terrasje. Hij is er niet, dus doorlopen naar de post om een brief (ja Janny, voor jou) en 2 kaarten, voor Marlies en voor ma van een postzegel te voorzien en te posten. Terug naar de bar, daar komt Bertus aan. We drinken 2 biertjes, eten een crêpe sucré en lopen dan een stukje door het plaatsje. Bertus is overtuigd van het nut van een goede wandelstok, dus die gaan we hier kopen, evenals wat proviand voor morgen onderweg. Het is inmiddels behoorlijk gaan regenen, de vooruitzichten voor morgen zijn niet best.
Bertus en ik nemen afscheid, ik doe vanavond mee met het gezamenlijke maal in de herberg. Misschien zien we elkaar morgen onderweg, we willen allebei starten om ongeveer 7 uur en hebben hetzelfde eindpunt, Roncesvalles.
Dan ga ik naar het pelgrimsbureau om mijn verslag op internet te zetten. Terwijl ik op mijn beurt wacht praat ik met een medewerker over de weersverwachting voor morgen. Slecht. Waarschijnlijk staat de gendarmerie in Orisson om iedereen die verder wil tegen te houden, dus daar een slaapplek reserveren is het beste, en dan afwachten of het de dag erop beter is. Of de lagere route nemen, maar dat is saaier, langs de verkeersweg. De PC op het pelgrimsbureau heeft geen USB ingang, ik kan wel op een PC in de kledingboetiek vlakbij terecht om foto’s op mijn weblog te plaatsen. Daar blijkt al iemand aan te zitten, dus ik spreek af over een uur terug te komen. Terug bij l’Esprit du Chemin herhalen zij de slechtweerprognose, veel regen en onweersbuien, voor woensdag ziet het er iets beter uit, maar dat weet je hier in de bergen nooit. Bovendien is de herberg dan volgeboekt, dus ik moet sowieso naar een andere plek. En een hele dag hier rondhangen trekt me niet. We besluiten dat een plek reserveren in Orisson de beste optie is, in l’Esprit du Chemin gaan ze voor mij bellen. Ik mag in Orisson beslissen of ik blijf, of toch doorwandel.
Terug in de boetiek kan ik bij de PC en werk mijn weblog verder bij. Dan is het onderhand tijd voor eten, ik rammel. Om 19.45 uur gaan we aan tafel, na eerst een kort voorstelrondje te hebben gedaan. We zitten gezellig in de herbergtuin, overdekt gelukkig tegen de regen, en genieten een goede maaltijd. Toch is mijn hoofd veel bij morgen, hoever ga ik komen, hoe is het weer. Jammer dat we geen heldere dag krijgen voor deze prachtige Pyreneeëntocht, het is niet anders. Voor morgen krijg ik een lunchpakket mee.
Mijn pelgrimstocht dit jaar is wezenlijk anders dan die van vorig jaar. Toen ging ik veel meer op pad vanwege bezinning, welke invulling te geven aan mijn verdere leven. Toen had ik ook veel meer emotionele momenten, kleine dingen beroerden me ontzettend. Dit jaar merk ik dat het veeleer een grote wandelvakantie is. Ik geniet ontzettend, ben minder emotioneel verward in mijn gedachten, weet wat ik moet doen. Ik wil de tocht graag lekker afmaken en dan gauw terug naar huis, waar Janny en Marlies op mij wachten. Die zijn het allerbelangrijkst voor mij, en zo wil ik ook verder.
Het volgende verslag komt hopelijk uit Spanje, dan heb ik toch een mijlpaal bereikt.
Afstand vandaag: 21 km
Afstand totaal: 256 km
Herberg: l’Esprit du Chemin
REACTIES:
6 juni 2011 16:36 | Door: Han Lasance
Geweldig! Het is je toch maar mooi gelukt om Frankrijk af te ronden.
Nog eventjes Spanje doen en dan mag je weer naar huis :^)
Ik hoop echt dat het weer morgen opklaart, de Pyreneeën dag was voor mij destijds een absolute topper.
Doe de hartelijke groeten aan Arno en Huberta als ze tenminste zelf niet op weg zijn.
Veel plezier in Spanje!
Han
6 juni 2011 22:34 | Door: peregrinofrans
Hola Peregrino Harry,
Als je dit leest ben je al in Orreaga (Roncesvalles), España. Ik wens je een mooie overtocht toe!
Tevens hoop ik dat je toch wel een vale gier ziet vliegen. Een vrouwtje kan wel een vleugelwijdte tot 2,4 meter hebben!
Buen Camino,