Datum: 15 september 2022
Afstand: 17,5 km
Stijgen: 390 m
Dalen: 1.020 m
Weer: bewolkt, 15 tot 20 graden, onweer
Vannacht heeft het flink geregend maar nu is het droog, bewolkt, beetje fris en af en toe een licht zonnetje. Prima wandelweer. We lopen het klooster uit, eerst door de gang waar Franciscus de stigmata ontvangen zou hebben (corridoio della Stimmate). Het klooster stamt uit de 14e eeuw en zeer de moeite waard om ook als toerist te bezoeken, dat kan per auto.
Het pad naar beneden, ongeveer 1.200 meter naar Chiusi della Verna, is droog en goed te doen. Voor vanmiddag is regen aangekondigd. In Chiusa kopen we een belegd broodje voor onderweg. In het gehucht Pietra zien we een auto met Nederlands kenteken. We maken contact met de bewoonster, Lari. Van oorsprong Oekraïense, sinds haar 24e in Nederland gewoond. Een drukke baan in de bankwereld vaarwel gezegd en op zoek naar een stille plek in de natuur. Haar T-shirt met yesterday en tomorrow doorgestreept, maar NOW met hoofdletters spreekt boekdelen. Een mooi gesprek zo over het tuinhek.
Het volgende gehucht is Gregnano, op de trap van het kerkje eten we een stuk brood. Inmiddels 12 uur, ons ontbijt was om 8uur en nogal karig.
Na de lunch komt de dreigende onweersbui steeds dichterbij, we doen gamaschen en poncho aan. Vervelend is dat we net nu op een heuvelrug lopen met naar beide kanten uitzicht, in ons geval naar beide kanten donkere wolken. Het begint te rommelen en bliksemen, toch maar even op de hurken bij wat lage struiken. Ik voel me hier niet echt happy en ben blij als het na 10 minuten wegtrekt. Er mag voor ons dan wel een groot kruis op de heuveltop staan, maar toch.
Na het kruis dalen we af naar Montalone, naar bar Sandy. Die het presteert uitgerekend nu dicht te zijn wegens vakantie. Weer geen koffie/cola. Dan maar door naar Mignano. De poncho’s zijn weer uit, de gamaschen houd ik aan. En kort voor Mignano begint de regen weer. Het is trouwens een prachtig gehuchtje.
Nog een paar km naar het centrum van Pieve Santo Stefano, de lucht wordt steeds zwarter. Ons Eurohotel ligt 1,5 km buiten het centrum, zolang het droog is lopen we door. Om 15.45 uur zijn we er, de onweerswolk is enigszins uit elkaar gedreven en een licht zonnetje gaat schijnen. Maar wij zijn lekker binnen!
Ik vond vandaag een prachtige dag. De regen viel ontzettend mee, de route was geweldig: weinig bospaden en veel open landschap, genieten van de weidsheid van dit mooie land. Ik stel mij voor dat Franciscus deze paden koos, ruimte om te bezinnen en ondertussen genieten van de natuur. En tegenwoordig inderdaad een stukje asfalt, daar kan ik mee leven. De vogelgeluiden uit het voorjaar mis ik wel.