Maandag 22 augustus 2016
Vandaag loopt onze route van Fonsagrada naar Cádavo-Baleira:
van Fonsagrada naar Cádavo-Baleira
En net als gisteren zit er niks vlaks tussen:
van Fonsagrada naar Cádavo-Baleira
Als we na ons ontbijt nog vóór 7.30 uur buiten komen is het nog niet geheel licht. Fonsagrada uit is simpel, en via een afdaling komen we snel in buurdorp Padrón, dat we via een bospad verlaten.
bospad na Padrón
Geleidelijk aan komen we wat hoger, met de nevel in het dal en de opkomende zon krijgen we een mooie terugblik op Padrón.
terugblik op Padrón
We klimmen verder richting Montouto, tot het punt op 1.030 m hoogte waar een oude pelgrimsherberg met bijbehorende kapel gerestaureerd wordt. Hier houden we een korte pauze en genieten van het uitzicht.
rust na Montouto
Dan gaan we ruim 300 m dalen tot Paradavella, waar een bar moet zijn. De route blijft mooi, het weer uitstekend.
op weg naar Paradavella
Bij de bar in Paradavella, Casa Mesón, nemen we koffie en een bocadillo met kaas en tomaat, buiten op het terras. Barbara komt bij ons zitten, en begint kort erna spontaan te huilen. Is al 2 dagen bang om alleen te wandelen, maar kan niet goed verklaren waarom. Ze heeft vaker camino’s gelopen, dus waar dit vandaan komt? Er zijn genoeg pelgrims aanwezig op deze route, dus geregeld tref je anderen. Fysiek is er evenmin een probleem. Jacques biedt haar aan met ons mee te lopen, nadat ik aangegeven heb hiermee geen probleem te hebben.
Na de pauze krijgen we wat fysieke ups en downs tot voorbij Degolada, dan begint er een behoorlijke steile klim naar A Lastra, ongeveer 135 m hoogteverschil in 800 m afstand, gemiddeld 16% stijging. Tussendoor maar even een adempauze, Barbara trakteert op cola.
adempauze tijdens de klim naar A Lastra
Na A Lastra klimmen we nog eens 150 m tot de Alto de Fontaneira op 936 m, maar dat gaat gemoedelijker.
vanaf Alto de Fontaneira omlaag naar Cádavo-Baleira
Om 14.10 uur lopen we Cádavo-Baleira in, bij de gemeentelijke herberg staan meerdere pelgrims met rugzak. De 22 bedden zijn al bezet, ze kunnen wel in de sporthal ondergebracht worden. Onze gids vermeldt “zoek een bed uit bij aankomst en wacht tot er ’s avonds iemand komt innen en stempelen”, er staat niet bij wat je moet doen bij grote drukte. Wij lopen slechts 50 m verder naar Bar/Hostal Eligio en checken in voor onze kamer. Eerst een biertje voor mij en een agua sin gas voor Jacques, die heeft besloten tot de aankomst in Santiago geen alcohol meer te nuttigen. Dapper. We kopen meteen een grote fles water voor morgen naar Lugo, 30 km en 37°. We hebben geen idee waar Barbara een plekje gaat vinden, ze is doorgelopen.
De kamer met eigen badkamer is eenvoudig maar prima, de was kan in de tuin op een waslijn en is in een zucht droog met deze hitte. Beneden in de bar eten we een aardappel/groenteschotel, de eigenaresse biedt aan te bellen met Albergue A Nave de Ferreira in Ponte Ferreira. Zij spelt mijn naam als “Garry, como en Garry Potter”; Spanjaarden en de h uitspreken hè.
Na onze lunch lopen we het centrum in, bij de sporthal slapen enkel een paar Spaanse pelgrima; ze zijn er niet blij mee zeggen ze, maar ja, wat anders? Waar de overige pelgrims naartoe zijn? Misschien 8 km verder naar Castroverde?
Bij een supermercado kopen we wat fruit en mueslirepen, ons ontbijt voor morgen, omdat we wat vroeger willen vertrekken i.v.m. de afstand en de hitte. Rond 20 uur gaan we in onze hostal een menu eten: ham met meloen, en calamares als hoofdgerecht. Geen succes, maar de buik is weer gevuld.