Om 6 uur is er al rumoer op de kamer, het blijken de Portugese wielrenners te zijn. Willen zeker z.s.m. naar Santiago. Om 6.45 uur ga ik er maar uit, slapen wordt toch niks meer. Als ontbijt eet ik de helft van een van de energierepen die ik meegenomen heb. Ik ben snel het dorp uit, en eenmaal tussen de velden is het genieten van een mooie zonsopkomst.
Langs de drukkere wegen staan geregeld waarschuwingsborden voor automobilisten om rekening te houden met pelgrims.
Niet dat ze zich daar wat van aantrekken; de meeste Portugezen rijden als idioten door de bebouwde kom, veel te hard, voet op het gas houden en het stuur gebruiken, de rem kennen ze blijkbaar niet, en met enige afstand passeren ook niet. Draai je niet met de rugzak naar de straat toe, want die rijden ze er finaal vanaf.
Na 7 km maak ik halt in Pedra Furada bij Antonios Bar. Een grote koffie en bocadillo met kaas en tomaat als (uitgesteld) ontbijt. In Pereira ligt 150 meter van de route af een bijzonder kerkje, dat aan de buitenkant helemaal met blauwe tegels uitgedost is.
Helaas zijn de meeste kerken gesloten. Ook het kerkje in Carvalhal kan niet bezichtigd worden.
Tegen 12 uur kom ik in Barcelinhos en maak een filmshot van de Capela de Nossa Senhora da Ponte uit 1328, net voor de brug. In het waterbekken hierin wasten zich vroeger pelgrims de voeten voordat ze de stad betraden. Direct over de middeleeuwse brug ligt Barcelos, rechts boven de brug liggen de ruïnes van het Paço dos Condes.
Vanaf hier heb je een mooie blik op de brug met Barcelinhos aan de overkant.
Na de ruïne loop ik voor het gele stadhuis langs,
en vervolg de route door Rua Dom António Barroso, een lange winkelstraat.
Hier neem ik een pauze op een terras met een cola en een broodje. De winkelstraat komt uit op de Praça Largo da Porta Nova, waar ik eerst bij de toeristeninfo een stempel ga halen, en daarna de ronde kerk Bom Jesus da Cruz bekijk.
Wel open, maar binnen is filmen en fotograferen verboden. Nog geen 100 meter verder ligt links het pension Residencial Arantes met een opvallende blauw betegelde voorgevel.
Nog ruim 9 km naar de herberg in Portela de Tamel, de route loopt nu door mooie natuur, maar het is benauwd en er moet flink geklommen worden, zweten dus. In het bos een ludieke rustplaats, toch maar gelaten voor wat die is.
Om half 3 bij de herberg, een modern gebouw, maar heerlijk rustig gelegen.
Afgezien van de pal ernaast gelegen kerk, die elk kwartier van zich laat horen en elk heel uur een waar concert geeft. Van dat concert heb ik een filmshot gemaakt, gelukkig stopt dit festijn om 21 uur en begint ’s-morgens pas om 7 uur weer.
De herberg heeft een grote koelkast waaruit we o.a. flesjes bier kunnen kopen, lekker buiten op plastic stoelen in het gras. Daarna douchen, kleren wassen en weer op het terras. Dan komt Jürgen aanlopen, volledig bezweet, zou eerst in Barcelos blijven maar is toch doorgelopen. Ik koop eerst maar een biertje voor hem.
Tegenover de herberg ligt een restaurant, maar dat is vandaag dicht. Normaal gesproken kun je dan maaltijden bestellen, aldus de hospitalero, die dan ’s-avonds ter nuttiging in de herberg worden afgegeven. Maar ook dat werkt vandaag niet. Andere mogelijkheid: 800 meter verder zit een soort snackbar, de hospitalero kan voor ons pizza, hamburger of sandwich bestellen. Pizza dan maar weer. Michael, Jürgen en ik bestellen pizza en kopen er in de herberg een fles wijn bij, wordt het toch nog gezellig eten in de eetzaal van de herberg.
Het is onrustig op de slaapzaal, of in mijzelf, ik slaap al nachten onrustig en ben vaak wakker. Waarschijnlijk de bekende aanloopproblemen, mijn lichaam moet weer wennen aan deze activiteit elke dag. Ik besluit oordoppen in te doen, maar slaap er niet echt rustiger door.
















