Nog onzeker of ik vandaag in Briallos blijf, of doorloop naar Caldas de Reis, zal van de herberg in Briallos en de ligging daar afhangen. Het ontbijt in de kloosterherberg is pas om 8 uur, en als we in de ontbijtzaal komen staat alles al klaar en het is ruim voldoende.
Ontbijt staat klaar
Even tanden poetsen en kort daarna naar buiten. De kloosterherberg ligt ideaal in het centrum, daardoor hebben we 1,5 km van de route van vandaag gisteren al gedaan. Ik loop dan ook eenvoudig via een paar straatjes naar de pelgrimsroute door de stad, die in het donker met blauwe ledlampjes in de stenen verlicht wordt. Al snel ben ik bij de 180 meter lange Ponte do Burgo over de Lérez.
Ponto do Borgo over de Lérez
Vanaf de Ponto do Borgo over de Lérez
Na de brug door de buitenwijken van Pontevedra die al snel een dorps karakter krijgen. Op een van de tuinmuren maak ik een foto van mijn schaduw met de zon in de rug naast een pelgrimsplateau.
Pelgrimsplateau
Het is een mooie route, na een paar km kom ik bij de kerk van Alba,
Bij de kerk van Alba
vlakbij staat een stenen kruis waarop onderaan een pelgrim is afgebeeld.
Kruis met pelgrim
Het blijft enigszins klimmen en dalen zonder echt zwaar te worden, het is strakblauw geworden, maar omdat we veel door bosachtig gebied wandelen is het nog lekker koel. Bij veel huizen zijn de nutsaansluitingen gewoon in de buitenmuur of tuinmuur aangebracht, vaak is het deksel ervoor niet meer aanwezig.
Open meterkast
Dat zou in Nederland niet meer kunnen.
Na San Caetano loopt de route door een moerasachtig gebied door bossen, weer een mooi bruggetje over een beekje hier.
Op weg naar San Amaro
In San Amaro, na 8,5 km is het tijd voor een grote koffie, nog een klein stukje en we komen in Portela, verder richting Briallos. In Valbón stuiten we weer op een stenen kruis waarop een pelgrim is afgebeeld, dit keer meer in het midden.
In Valbón weer een kruis met pelgrim
De route blijft mooi door de natuur slingeren, we bereiken het 50-km paaltje, eigenlijk 49,995 km, door Dieter vastgelegd.
Net onder de 50
Dan komen we bij de N550, de route gaat hier naar links. Maar gisteravond tijdens ons tapasmenu kregen we een tip om hier over te steken en de weg 600 meter te volgen tot de watervallen in het Parque Natural Ria Barosa.
Omweg naar een mooi park
We hebben tijd genoeg en besluiten dit te doen, waar we geen spijt van krijgen. Via een mooi pad belanden we uiteindelijk bij een mooie rustplek waar het water zich van de rotsen stort, hetgeen sommigen natuurlijk uitnodigt hier het water in te gaan.
Op weg naar de watervallen
De watervallen
De watervallen
Wij beperken ons tot lekker zitten aan de waterkant,
Dieter en ik
en een cola te drinken en bocadillo te eten op het terras van de naastgelegen bar. Het is hier heerlijk koel en met het geluid van het vallende water kost het moeite de rugzak weer om te hangen en verder te gaan. Bij de watervallen ook een mooi stenen bruggetje over de beek
Minibruggetje
en een herinneringsplaquette aan de onafhankelijkheidsoorlog waarop de Engelse generaal Lord Wellington wordt genoemd.
Plaquette general Wellington
Het is nog ruim 2,5 km tot de herberg van Briallos, die midden in het veld ligt, bloedheet hier in de volle zon. De ingang van de herberg ligt naast een waterbron
Herberg Briallos
en de herberg zelf beschikt over een mooie binnentuin, die nu in de hete zon wel erg warm is.
Binnentuin herberg Briallos
In de herberg zijn 24 bedden, een groot deel wordt al ingenomen door een groep jongeren met begeleiders, die op dat moment met begeleiding van gitaar aan het zingen is. Heeft toch wel een bepaalde sfeer, ik besluit hier te blijven. We kunnen zelf een bed uitzoeken, de hospitalera komt vanavond om 20 uur stempelen en incasseren.
In Briallos zit slechts één winkeltje, als zodanig aan de buitenkant niet te herkennen. We lopen erheen, bellen aan bij de voordeur, en een vrouw komt de buitentrap af om de deur open te doen van een soort grote huiskamer waar levensmiddelen e.d. zijn uitgestald. Hier halen we water, bier, cola, wijn, en voor ons zelf te maken avondeten pasta, ui, tomaat, knoflook, worst, sardines, olijven. Terug in de herberg eerst wat drinken, dan gaat Dieter voor ons de pastamaaltijd bereiden, met als voorgerecht de tomaten/vissalade. In de keuken is het niet al te warm, en een uurtje later genieten we van een lekkere maaltijd met wijn erbij.
Eten in de herbergkeuken …
… van kok Dieter
Ondertussen heb ik de gitaar van de Portugese jongen mogen gebruiken om wat Pink Floyd nummers te tokkelen.
Even een gitaar geleend
Om 18 uur zijn we al klaar met eten en afwassen en gaan we een plekje buiten in de schaduw zoeken. Nog steeds erg warm, veel water drinken dus, met de ogen knipperen betekent al zweten. Pas dik na half 9 komt de hospitalera, de stempel wordt gezet, nog 4 vakjes in mijn credencial te gaan. We maken het plan morgen om 6 uur op te staan en om half 7 te vertrekken. Dat houdt in dat we zeker het eerste uur in het donker lopen, maar morgen is het ruim 23 km, en we willen de grote hitte na het middaguur vermijden. Ik ben voornemens in Padrón een pension te boeken dat in de gids genoemd staat, de herberg in Padrón heeft namelijk 46 bedden op één zaal en dat lijkt me wat teveel drukte. We zullen elkaar in ieder geval woensdagavond om 18 uur voor de kathedraal van Santiago treffen. Het is kwart over 9, nog erg warm op de slaapzaal, maar ik ga toch maar vast op mijn lakenzak liggen.