De mooie ontbijtbar die ik gisteren had gepolst en vandaag om 7.30 uur open zou zijn is dicht! OK, ik ben 2 minuten te vroeg, maar het is hartstikke donker binnen. Ietsje verder zit een bar La Troya die wel open is, en ook ontbijt serveert. Duitser Hans met zijn zoon, en een Fransman, zitten hier ook, de nicht is inmiddels naar huis (werken). Voor € 3,50 een kop koffie en 1 pan tostada is niet echt Spaans goedkoop, maar deze bar is echt uniek ingericht,
met veel dinky toys, oude foto’s, en geen TV aan, maar jazzmuziek! Als ik na mijn ontbijt naar de route loop kom ik langs de 1e ontbijtbar die nu wel open is, tja.
Nog voor 8 uur loop ik Luarca uit, in het donker dat schaars verlicht wordt door de spaarzame lantaarns. Het eerste stuk is simpel alsmaar omhoog, tegen de tijd dat ik mijn gids moet raadplegen over de route is het daglicht voldoende.
Veel over asfalt vandaag, bij Los Romedios kom ik langs een oud kerkje, dicht.
Het is droog, maar grijs, goede wandeltemperatuur. Weidelandschap in heuvelland, het zou zomaar Limburg kunnen zijn.
De route klimt verder naar Hervedosas, een gehucht zonder voorzieningen. De zon doet zijn best door de wolken heen te breken.
Nog een stuk verder omhoog, dan opent zich de blik richting zee.
Vandaag weer eens lang lopen voor er ergens een bar is, zo kom je wel van de koffieverslaving af. Na ruim 12 km kom ik in Villapedre, hier is een bar, onderweg al tig borden gezien met de aankondiging ervan. Kom ik hier, zit die ….tent dicht, terwijl het bord op de deur zegt “ook vandaag, maandag, vanaf 6 uur open”. Mooi niet dus. Ik vestig mijn hoop op Piñera, waar ik eerst langs de kerk kom. In het voorportaal van de kerk kan ik beschut tegen de frisse wind zitten, eet hier een paar blokjes kaas en mijn appel. Ik ga verder en wandel langs de erg afgelegen gemeentelijke herberg, gevestigd in de voormalige dorpsschool.
Ziet er wel sfeervol uit. In Piñera zelf echter evenmin een bar. Dan verder, naar eindpunt Navia is nog maar 5 km. Eindelijk, 3 km verder in La Colorada, ligt hotel Blanco met een bar. Goed voor een koffie, broodje en stempel. Enkele pelgrims zitten hier al. Nog een stukje door een mooi bos, weer eens een beek over.
Dan de laatste 1,5 km naar Navia, waar ik gereserveerd heb voor een bed in Albergue San Roque. Ik meld me als eerste pelgrim bij hospitalero Aurelio, heel aardige kerel. Het is een mooie, nieuwe (2017) herberg aan de rand van het centrum. Stapelbedden in afgeschotte ruimtes met voldoende ruimte ertussen, met eigen locker, stopcontact met schapje, mooi sanitair, grote leefkeuken. En een wasmachine (en wasdroger, niet nodig met dit zonnige weer), die ga ik gebruiken. Terwijl ik me inschrijf krijg ik wat stukken meloen van hem. Na de douche gaan de kleren in de wasmachine en ga ik ondertussen op bed rusten. Als ik na 3 kwartier wakker word en mijn was wil ophangen heeft Aurelio dat al gedaan! Hij laat me een map van het centrum zien, dat ik vervolgens ga verkennen. Heeft veel minder te bieden dan Luarca; een parkje bij de Ría de Navia, met een grote beeldengroep van de hier geboren Alfonso Iglesias Lopez de Vivigo, tekenaar, toneelschrijver en schilder.
Bij de haven waar de scheepswerven de overhand hebben boven de plezierboten zoek ik een terrasje uit om bij een bakkie koffie mijn dagboek bij te schrijven. Beschut, de wind is erg fris. Dichter bij de herberg ga ik achter op een terras bij een mooie Sidrería zitten voor een lekkere caña. Ik lees zoals gebruikelijk mijn routegids voor de route van morgen, twijfel verder of ik wel zin heb in de herbergen in Vilanova de Lourenzá en Baamonde. Misschien ga ik nog wat anders regelen.
Terug in de herberg krijgen we om 18.30 uur uitleg van Aurelio over de diverse caminovarianten voor morgen en daarna. Sinds kort is de traditionele route nieuw leven ingeblazen, na Porcía sla je dan af richting Tol en Vegadeo om eventueel vandaar door te gaan naar Mondoñedo. je mist dan Tapia de Casariego. Aurelio geeft geduldig uitgebreid uitleg, in het Engels, hij doet echt zijn best. Prima plek hier.
Dan regel ik voor Vilanova de Lourenzá een slaapplek bij Casa Gloria, eigen kamer met badkamer voor € 30, scheelt slechts € 17 met een stapelbed in Albergue Savior.
Op weg naar de supermercado een typerend straatje voor het oude centrum.
Bij een supermercado haal ik water, kaasjes en een appel, dan ga ik naar Sidrería La Magaya voor mijn avondmenu:
Ensalada corcanti de pollo (weinig sla, veel kip, wel lekker) en als postre Flan de Chocolate Blanco, lekker! Het valt niet mee om hier in Spanje voldoende groenten te eten bij je menu.
Om 21 uur terug in de herberg, niet veel later kruip ik in mijn slaapzak. Mijn Spaanse medepelgrims moeten nog komen, zoals gebruikelijk altijd later en niet bepaald stilletjes.