4 juni 2011. Sauveterre-de-Béarn.
Om 6 uur op en om 7 uur lopen we door een stil Orthez. Heerlijke ochtend, aangenaam temperatuurtje, mooie oude straatjes, via de mooie Pont Vieux steken we de Gave de Pau over. Volgens het routeboekje gaan we vandaag 600 meter klimmen en 500 meter dalen, dat belooft wat. We ruiken de Pyreneeën, waar we gisteren al het eerste uitzicht op kregen. Morgen wordt het klimmen nog iets meer. Na 11 km houden we onze eerste stop op een bankje in het dorpsparkje van l’Hôpital d’Orion, bij een mooi pelgrimsbeeld. Het mooie weer en de prachtige route doen ons verlangen snel verder te gaan. Op 20 km, op nog 5 km te gaan van deze dagtocht, houden we onze tweede stop, in Andrein, weer op een bankje. We eten en drinken wat we bij ons hebben, want onderweg is niets te krijgen, geen bar, nada niente. De laatste 5 km lopen we veel steile bospaadjes, af en toe stijgingen van 20%. Het is zwaar wandelen, maar de temperatuur is zeer aangenaam, en de natuur en uitzichten zijn grandioos. Een goede training voor de komende Pyreneeënoversteek. We genieten volop. Tootje gaf onderweg bij een steile klim aan dat we maar niet op haar moesten wachten, ze klimt in haar eigen tempo. We hadden al gemerkt dat ze op het vlakke met haar lange benen erg snel is, maar klimmen kost haar meer moeite. Het is inmiddels 12 uur, en we moeten nog 5 km tot Sauveterre-de-Béarn.
Om 13 uur komen we aan in Sauveterre-de-Béarn, tenminste, onderaan de heuvel waarop het ligt. Om er te komen moeten we 175 treden omhoog. Het dorp is echter zeer mooi en de natuur beneden met rivier prachtig. We genieten van het uitzicht en wachten hier op Tootje. Na de hereniging zoeken we een terras op, we drinken eerst 2 biertjes (Bertus en ik) of iets fris (J-J en Tootje), eten ondertussen de aardbeien op die Tootje nog net bij een opruimende marktvrouw kon kopen en praten na over de fantastische route vandaag. Dit is toch leuker wandelen dan de vlakke etappes van Les Landes. Het was een inspannende tocht met veel zweten, mijn camelbag met 1,5 liter is helemaal leeg gegaan.
Om 14.30 is de OdT open, we gaan vragen hoe laat we terecht kunnen op de afgesproken slaapplaats, HPP Yérémie bij madame Trouilh. Er wordt gebeld, en we kunnen meteen komen. Ongeveer 1 km buiten het dorp, onderweg ernaartoe eerst wat boodschappen doen en nu zitten we hier, een oud, groot huis met een tuin met uitzicht op de rivier beneden. We spreken af wie welke slaapplaats neemt, dan ondergaan we ons vaste ritueel van douchen, handwas en met benen omhoog op bed. Weer beneden in de huiskamer komt de eigenaresse met een verrassing: bij Bertus op de kamer beneden slaapt vannacht nog een gast. Een Belg die voor iets onduidelijks hier op pad is, en pas laat vannacht arriveert. Hier is Bertus duidelijk niet blij mee, voor dit geld dulden dat iemand hem ’s-nachts in zijn slaap komt storen. Ik bied aan met hem van plek te ruilen, maar hiervan wil hij niet weten. Na een drankje in de tuin kan ik hier op de privé PC mijn weblog bijwerken.
Het diner ’s-avonds genieten we met zijn vieren aan de grote tafel in de huiskamer. Madame kookt voor ons, serveert, en eet zelf mee. Typisch is dat wij een fles rode wijn geserveerd krijgen, terwijl ze zelf haar eigen fles heeft. De maaltijd stelt ook niet zoveel voor, de € 11 hiervoor is duidelijk overvraagd. Het geeft maar aan dat sommige mensen het financieel niet makkelijk hebben om rond te komen en proberen zo iets bij te verdienen. Ik accepteer dit zoals het komt en eet mijn eten dankbaar op. Dit beschouw ik als een grote overwinning op mezelf, me onttrekken aan opkomende negatieve gedachten. Nu Bertus echter nog steeds wat stuurs is over de slaapplek is de gezelligheid tijdens het maal helaas ook minder. Dat draait wel weer bij, daarvoor is hij een doorgaans te opgewekte kerel met een positieve kijk op het leven. Welterusten.
Afstand vandaag: 25 km
Afstand totaal: 211 km
Herberg: HPP Yérémie, Mme. Trouilh
REACTIES:
4 juni 2011 16:03 | Door: peregrinofrans
Bonsoir Harry,
Spanje lonkt, St. Jean Pied de Porte is zo’n 40 km van je vandaan. En vandaar begint jouw Camino Frances. Vandaag, toen je de bossen inging waren daar opeens nieuwe route-aanduidingen, betonnen paaltjes met schelp. Ik vermoed dat je morgen naar Ostabat loopt, via Saint Palais. Dan weer verder op weg via de D 302, een fikse klim en dan zien je een bordje dat het nog (maar) 849 km is naar SdC. Rechts zie je een pad wat flink omhoog gaat, en jawel dat mag jij en je gevolg nemen op weg naar de Chapelle de Soyarce. Als je daar aankomt is er een kapelletje èn een Jacobuspaal èn een prachtig uitzicht over de Pyreneeën. Ik heb daar 3 jaar geleden overnacht in een tent.
Harry, laat daar je “boodschap” in het kapelletje achter in het “livre d’or”.
Bon Camino,