Nog even

De geplande vertrekdatum komt steeds dichterbij, wordt misschien nog wat vervroegd. Reden: mijn schoonmoeder heeft half juni te horen gekregen dat ze een hersentumor heeft, niet te behandelen, het kan een jaar duren maar waarschijnlijker enkele maanden. Dan trek je niet zomaar de deur achter je dicht. 

Uitgebreid met Janny besproken, wat te doen. Ook dan blijkt weer dat ze een moordwijf is. Ga toch, ik sta er helemaal achter, met onze mama redden we het wel, jij hebt het nodig. En schoonmoeders zelf? De kracht van het geloof: ik ben 85, heb een goed leven gehad, en kom eindelijk weer bij mijn Wim. Geweldig, dat rotsvaste vertrouwen. Als het echt zo gaat moet Wim ook maar op mij wachten, kunnen we ooit weer eens een potje biljarten.

Zoals het er nu uitziet ga ik dus wel, mogelijk al rond 12 juli. Tenslotte ben ik niet van de wereld af en kan als het nodig is redelijk snel terug zijn.

Het avontuur staat praktisch voor de deur, ik laat twee mooie meiden achter (zie foto’s), maar zal ze over enige tijd weer strak in mijn armen sluiten.

REACTIES:
1 juli 2010 18:05 | Door: Yvon

Wat een fraaie foto’s van je geliefde dames!

Er is een tijd om te komen en een tijd om te gaan en de tijd om te gaan is nu gekomen!
Ik wens jou, maar ook Janny een mooie tocht toe, met veel voldoening.
Groeten,
Yvon

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.