Dinsdag 30 augustus 2016

Wat we tevoren niet (kunnen) weten, maar achteraf wel, is dat we vandaag een prachtige route met schitterend weer gaan lopen. Dat komt ook omdat we gaan afdalen tot zeeniveau, ofwel Cée-niveau:

Pas om kwart over 7 worden we wakker. Hoewel ik vannacht 2 keer naar de WC moest, beetje buikgriep/diarree, heb ik verder prima geslapen. Ik heb het gevoel dat de 33 km van gisteren weer uit mijn benen vertrokken zijn, en heb zin in de (slechts) 23 km vandaag.
Geen ontbijt in deze herberg, ongeveer 200 meter na de brug zou er een ontbijtbar zijn. Klopt, alleen is die dicht. Olveiroa ligt slechts 2 km verder, en daar vinden we in Pensión Casa Loncho wel een goede ontbijtplek: té rojo en pan tostada. Voor de zekerheid stop ik extra toiletpapier in mijn zakken. Eigenlijk bevalt me dat best, eerst een klein stukje lopen en dan ontbijt. Na Olveiroa lopen we voor een washuis over een beek een mooie weg in.

Geleidelijk aan klimmen we wat meer en zien van bovenaf de Río Xallas liggen.

In Logoso staat een modern gebouwtje, een pelgrims informatie centrum, maar …. dicht!

In Hospital de Logoso ligt in de buurt van een soort hoogovenfabriek de laatste bar tot aan Cée, 17 km verder. Even een Nestea drinken, en een banaan en bocadillo meenemen in de rugzak. Kort hierna komen we op het hoogste punt van de verdere camino bij de wegsplitsing tussen de Camino Fisterra en de Camino Muxía.

De route daalt licht en loopt door een prachtig heidelandschap.

Na zo’n 7 km komen we eerst bij de Capilla da nosa Señora das Neves met mooie rustplaats, onze meegebrachte lunch komt tevoorschijn.

We gaan verder over de mooie heideroute, en zien heel in de verte de oceaan liggen.

Ongeveer 4 km verder komen we bij een tweede kapel, de Capilla de San Pedro Mártir.

We blijven nog even genieten van de mooi bloeiende heidvelden.

Dan beginnen we echt met de afdaling, het gaat behoorlijk steil naar beneden van ruim 300 meter tot Cée op zeeniveau, over een breed pad met steeds meer zicht op de oceaan.

Het laatste stuk naar Cée gaat steil omlaag, de uitzichten zijn adembenemend.

Eenmaal in Cée gaan we op zoek naar Hotel Larry, dat we vrij snel vinden, wel na 2 keer vragen waar Calle Magdalena 8 ligt. Voor € 55 hebben we een mooie kamer met badkamer.

Ik wil me eerst scheren, douchen en de was doen, daarna op bed. De laatste kilometers waren slopend, erg warm, en mijn buikkrampen zitten me dwars. Ik slaap zo een uur weg. Na onze dutjes lopen we even naar de boulevard bij de Praza de Constitución om de oceaan van dichtbij te bekijken.

Dan zoeken we een schaduwrijk terrasje in de buurt op voor een koffie en een wit wijntje. ’s Avonds gaan we in ons hotel eten, het nette restaurant ligt in het souterrain en wij zijn de enige gasten. De hoteleigenaar (Larry zelf?) bedoelt het allemaal goed, maar komt vrij opdringerig over. Of het komt omdat hij zijn aandacht alleen aan ons kwijt kan. Hij verwent ons met tarta con bacao en manzana, koude vishapjes (ook inktvis), soort gebakken champignons, daarna 3 stukken merluza en tonijn met gebakken aardappelschijfjes. Larry zit bijna op de rand van ons bord om te zien hoe we alles proberen weg te werken. Na al die voorgerechten krijgen we slechts een stuk merluza en wat aardappels naar binnen, we zitten proppie vol. Hij dringt nog aan, maar we kunnen echt niet meer. Larry neemt de schaal met de rest van de merluza en aardappelen mee naar boven, als we kort erna naar boven naar de bar gaan om af te rekenen zit hij daar aan een tafel de restanten op te eten, Gelijk heeft hij, zonde om weg te gooien. We kopen nog een grote fles water, en moeten samen € 20 afrekenen?! Waar doen ze het van?

NAAR DE VOLGENDE DAG                         TERUG NAAR ETAPPESCHEMA