Vanwege mijn lichamelijke ongemakken besluit ik vandaag niet verder te gaan dan Rubiães, mede omdat we vandaag klimmen naar het hoogste punt van deze camino, de Portela Grande op 435 meter, en morgen dan Tui met ruim 19 km goed te doen is. Om half 8 ben ik weg, gelukkig is het droog, alhoewel het zeer drukkend weer is. Door het klimmen is mijn polo binnen de kortste keren zeiknat. Het is een mooie route, veel klimwerk, erg steil soms, lastige paadjes met losse stenen. Ik moet regelmatig stoppen om weer op adem te komen. Met de Pyreneeën in gedachten die ik nog geen 3 maanden geleden goed doorkwam, verbaas ik me nu over mijn slechte conditie, en baal hier enigszins van. Welke reden is er dat mijn benen zo protesteren en ik ook vaak adem tekort kom? Afijn, we lopen nog dus ik probeer me te concentreren op de mooie dingen onderweg. Mooie wijnranken dienen zich aan.
Wijn in spé
Maar ook veel eucalyptusbossen waar we doorheen komen.
Veel eucalyptusbossen
Na ruim een uur kom ik bij een bar, eerst pauze nu, koffie en 2 broodjes kaas.
Pauze met versnapering
Verder over mooie afwisselende paden en kleine asfaltwegen
Onderweg
Onderweg
waarbij de route zeer goed is aangegeven.
Op de goede route
Dan volgt een lastig steil stuk naar het Cruz dos Franceses, waarbij ik eerst een ander kruis passeer.
Lastige klim over lossen stenen, let op je enkels!
Een van de vele kruisen op de camino
Aan de dennenbomen waar we langskomen hangen veel plastic zakken om hars op te vangen.
Harsvangst
Dan ben ik bijna boven en zie het Cruz dos Franceses ook wel Cruz dos Mortos genoemd.
Cruz dos Franceses
De troepen van Napoleon werden hier tussen 1808 en 1814 in een hinderlaag gelokt.
Om een uur of 12 trekt de lucht open en komt de zon er goed door, het blijft echter benauwd. Na 15 km drink ik daarom bij een 2e pauze zowel een cola als een radler.
Schaduw en drinken
Iets na 13 uur kom ik bij de herberg, ziet er wel mooi uit, met een mooie ommuurde tuin. En rustig gelegen, niet de drukte van een stadscentrum. Een 100 meter verder zou een goed pension zijn met zeer betaalbare kamers (Pension Ninho Alojamente, € 15), maar omdat de herberg er wel aardig uitziet besluit ik daar te blijven. De herberg heeft 34 bedden verdeeld over 2 slaapkamers boven, waarvan in een slaapzaal 13 stapelbedden. Ik krijg daar een onderbed. Scheren, douchen, maar de kleren kunnen aan de hospitalera (die Frans spreekt!) worden afgegeven voor een draai in de wasmachine, voor € 2. Buiten hangen lijnen genoeg om te drogen, dat met deze zon en aardig wat wind wel gaat lukken. Ik ga in de tuin wat zitten schrijven totdat de was klaar is en opgehangen kan worden. Misschien zie ik Jürgen hier straks ook nog, Michael zag hem gisteren tijdens zijn avondrondje door Ponte de Lima waar hij een pension had genomen. Michael zelf zou vandaag verder lopen naar Valença. Terwijl ik zit te schrijven komt Jürgen aanzetten, die is voorlopig druk met zijn protocol afwerken. De was is klaar, eerst ophangen, het is inmiddels half 4.
Een nadeel van deze herberg is, dat er niets te drinken te krijgen is. Daarvoor moet je de grote weg naar beneden aflopen, ongeveer 500 meter verder zit een café met restaurant en terras. Ik besluit op het terras te gaan zitten, hoewel het een klereherrie is, pal ervoor zijn stratenmakers met de weg bezig, een grote sleuf moet weer worden gedicht en daarvoor worden 5 machines gebruikt. Die maken op zich al genoeg herrie, laat staan als ze samen worden gebruikt. Op het terras zie ik een mogelijke nieuwe bestemming voor mijn versleten wandelschoenen.
Multifunctioneel
Ruim na 17 uur komt Jürgen de helling af richting terras, een goede planning, want de werklui zijn net klaar en de herrie is gestopt. We drinken eerst nog een biertje op het terras,
Enige terras van Rubiães
dan gaan we binnen het pelgrimsmenu eten. Er is veel keus, ik neem een grillteller. Een andere Duitser, Dieter, had al meegedeeld dat ze hier grote porties serveren, nou, dat klopt. Soep vooraf hoort erbij, een dessert kost € 1,50 maar daaraan hebben we geen behoefte meer. Hier meteen een fles 1 ½ liter water gekocht voor de camelbag en dan weer terug omhoog naar de herberg. Nog even in de tuin zitten waar het gezellig druk is. Het is trouwens ook druk geworden in de herberg, want beneden zijn ongeveer 15 matrassen op de vloer gelegd voor pelgrims die anders geen slaapplek meer hadden.