Het ontbijt in hotel Almendra is Spaans, maar goed: pan tostada met roomboter en jam, glaasje zumo de naranja en koffie. Janny geniet van de cafe con leche, precies zoals zij de koffie graag drinkt, met veel warme melk. De kamer kostte € 29, het ontbijt € 3,50. Hier de route voor vandaag:
etappe dag 1
In vol regenornaat, met poncho en gamaschen, lopen we vanaf het hotel naar de Rúa Real, waar we de bekende pelgrimstekens oppakken:
De schelp als wegwijzer
In het park bij de Praza das Angustias is het onduidelijk hoe de route verder loopt, maarzoals zo vaak is er een vriendelijke Spanjaard die ons de goede kant op stuurt. Het is lastig filmen met de regen die gestaag valt:
Poncho beschermt goed
Janny geniet desondanks
De hoofdweg volgen we langs uitgestrekte militaire complexen, een afwisselende route over rustige asfaltwegen en soms stille natuurpaden door een soort uiterwaarden, tot we na een km of 4 bij het kerkje van Santa María de Caranza komen.
Santa María de Caranza
Ondanks de nabijheid van drukkere doorgaande wegen loopt de camino met de bochten van de Ría mee over rustige paden. Op een soort woonboulevard bij Gándara kunnen we even opdrogen en genieten van een koffie met bocadillo, hele aardige mensen hier. Als we weer opstappen ligt er een behoorlijke plas onder onze poncho’s op de gelukkig stenen vloer.
Na ongeveer 10 km komen we bij de kerk San Martin de Jubia:
San Martin de Jubia
San Martin de Jubia
De bijbehorende begraafplaatsen zien er in Spanje altijd zeer verzorgd uit:
San Martin de Jubia
Net voor we in Xubia zijn wordt het droog, en meteen warm met de poncho aan. We zien aan de overkant van het water de pelgrimsherberg al liggen en besluiten de poncho maar aan te houden. Helaas is de voetgangersbrug erheen afgesloten wegens onderhoud, en moeten we een stukje omlopen om via de verkeersbrug bij de herberg te komen. We zijn de eersten, maar meteen na ons komt een groep van 10 Nederlanders bij ons staan, ze hadden vlakbij eerst iets gedronken. Bij de ingang hangt een briefje om iemand te bellen indien gesloten; in half Spaans half Engels krijg ik uitgelegd dat naast de deur een kluisje in de muur zit, te openen met een code, en erin de sleutel van de deur. En binnen zijn we, in een mooie herberg met keuken en slaapzaal met 12 stapelbedden:
Pelgrimsherberg Xubia/Neda
De groep Nederlanders is nadrukkelijk aanwezig, dat krijg je nu eenmaal met een groep. Ik stoor me enigszins aan het idee om met een groep op pelgrimstocht te gaan, en zeker als blijkt dat een aantal hun bagage niet zelf dragen, maar laten vervoeren. Ik weet wel, ieder bepaalt voor zich hoe hij/zij zijn camino doet. Maar een groep, bagagevervoer, en dan veel bedden in beslag nemen van een gemeentelijke herberg? Boek dan maar commerciële overnachtingsmogelijkheden, waar je bijvoorbeeld toch moet zijn om je bagage op te halen. De mensen zelf zijn wel aardig, daar gaat het ook niet om, maar wij hebben geen behoefte aan de drukke communicatie.
Het sanitair is enigszins behelpen, zo kunnen de deuren van de WC’s niet op slot!?! Ik vraag later aan de hospitalero of hij sleutels heeft van de WC-deuren, maar dat is hier niet in gemeentelijke herbergen. Erg vreemd, rustig je behoefte doen is anders. Deze eerste ervaringen doen ons beslissen dan maar hostals te boeken, dat is redelijk goedkoop hier. Na de douche, handwas, die op een wasrek buiten onder het afdak kan staan, en even rusten gaan we in Pension Maragoto een biertje drinken:
biertje in pension Maragoto
Janny valt op, dat je vrijwel altijd bij een biertje een schaaltje olijven of chips krijgt, en bij de koffie een magdalena, een stuk cake of iets dergelijks. Mooi hé, welkom in Spanje. We lopen nog even wat straatjes door, maar veel valt hier niet te beleven. Bij café la Flor de Mayo drinken we een koffie, de Nederlanders zitten hier ook en gaan hier eten vanavond. Wij niet, voor het avondeten gaan we naar Maragoto, een pelgrimsmenu voor weinig geld:
voorgerecht
hoofdgerecht Janny
hoofdgerecht Harry
Het weer is behoorlijk opgeklaard; redelijk helder, wel fris. De groep zit in de grote keuken van de herberg hun zelf gemaakte maaltijd te genieten, voor de herberg gaan wij nog even genieten van de avondrust en de zonsondergang over de Ría:
voor herberg Xubia