Hoe zal het zijn vandaag, 22 km tegen de stroom Camino Francésgangers in, en na pakweg 9 km de Alto de Perdón op in tegengestelde richting.De Alto de Perdón genoemd, een alto die bij veel pelgrims tot de verbeelding spreekt, volgens het routekaartje is de klim vanaf Óbanos nog steiler dan vanaf Pamplona, we zullen zien.Het vertrek vanuit Óbanos is mooi, bewolkt maar met een open zicht, snel vinden we de route zonder veel achterom te hoeven kijken.We komen al snel in Uterga, bij dezelfde bar waar ik in 2011 ook was nemen we een goed ontbijt met lekkere koffie. De windmolens op de bergen rondom Pamplona wenken ons al dagen, een beeld dat onmiddellijk herinneringen uit 2011 aan de Alto de Perdón oproept; vandaar heb je immers een machtig uitzicht op die met windmolens gevulde toppen. Na het ontbijt verder, de lucht is donkerder geworden, het begint heel licht te motregenen. De eerste neerslag sinds onze start. Even later wordt de motregen fanatieker, we besluiten de poncho aan te doen. Binnen een halfuur kan die alweer uit, droog of nagenoeg, bovendien begint de klim naar de Perdón, dus (te) warm met poncho. Tsjonge, pittig, ik moet geregeld een adempauze inlassen. Bijna boven, even een terugblik: Eindelijk boven, droog, temperatuur goed, en er staat een wagen waar we drinken en eten kunnen kopen, perfect. Hierboven is het druk met pelgrims, even wachten om het pelgrimsmonument goed op de foto te krijgen.De ijzeren silhouetten zijn in 1996 geplaatst door de Asociación de Amigos del Camino de Navarra, het bijbehorende opschrift luidt “waar de weg van de wind de sterrenroute kruist”. We nemen de tijd voor een pauze en beginnen dan aan de afdaling. Tegen de stroom in, soms smalle paadjes, we stappen dan in de berm zodat de klimmende pelgrims door kunnen gaan.De afdaling gaat vlot, in Zariquiegui (hoe verzinnen ze het) is weer een nieuwe herberg met een leuk terras ervoor, we maken even een praatje met enkele pelgrims. Die willen namelijk weten wat ons mankeert (Santiago is de andere kant op e.d.). In de verte ligt Pamplona,voordat we de stad inlopen nemen we in Cizur Menor nog een pauze. We lopen langs de universiteit, er valt steeds meer aan bebouwing te zien, de route is perfect aangegeven door zilverkleurige schelpen in het wegdek. Na 5 km komen we in het centrum. We zoeken calle San Nicolás, daar moeten meerdere hostals zijn. Bij enkele vragen we na, al completo. Uiteindelijk slagen we bij Hostal Bearan in de calle San Nicolás 25, bovenaan de trap de receptie, en op de 4e verdieping (met lift) is onze kamer met 2 aparte bedden en een eigen, zeer goede, badkamer, € 45/nacht. We blijven hier 2 nachten zodat we morgen, dinsdag, uitgebreid de tijd hebben om Pamplona nog eens te bekijken. We hoeven alleen maar de straat uit te lopen, hooguit 200 meter, en we staan op de Plaza del Castillo, een groot plein met rondom prachtige gebouwen, en volop terrassen. Het weer is prima, de wolken zijn weg, heerlijk terrasweer, hier gaan we er eens uitgebreid voor zitten met een biertje, op hetzelfde plein eten we later bij een wat luxere Italiaan een heerlijke pizza. Zin in morgen!
De Alto de Perdón genoemd, een alto die bij veel pelgrims tot de verbeelding spreekt, volgens het routekaartje is de klim vanaf Óbanos nog steiler dan vanaf Pamplona, we zullen zien.
Het vertrek vanuit Óbanos is mooi, bewolkt maar met een open zicht, snel vinden we de route zonder veel achterom te hoeven kijken.
We komen al snel in Uterga, bij dezelfde bar waar ik in 2011 ook was nemen we een goed ontbijt met lekkere koffie. De windmolens op de bergen rondom Pamplona wenken ons al dagen, een beeld dat onmiddellijk herinneringen uit 2011 aan de Alto de Perdón oproept; vandaar heb je immers een machtig uitzicht op die met windmolens gevulde toppen. Na het ontbijt verder, de lucht is donkerder geworden, het begint heel licht te motregenen. De eerste neerslag sinds onze start. Even later wordt de motregen fanatieker, we besluiten de poncho aan te doen. Binnen een halfuur kan die alweer uit, droog of nagenoeg, bovendien begint de klim naar de Perdón, dus (te) warm met poncho. Tsjonge, pittig, ik moet geregeld een adempauze inlassen. Bijna boven, even een terugblik: 
Eindelijk boven, droog, temperatuur goed, en er staat een wagen waar we drinken en eten kunnen kopen, perfect. Hierboven is het druk met pelgrims, even wachten om het pelgrimsmonument goed op de foto te krijgen.
De ijzeren silhouetten zijn in 1996 geplaatst door de Asociación de Amigos del Camino de Navarra, het bijbehorende opschrift luidt “waar de weg van de wind de sterrenroute kruist”. We nemen de tijd voor een pauze en beginnen dan aan de afdaling. Tegen de stroom in, soms smalle paadjes, we stappen dan in de berm zodat de klimmende pelgrims door kunnen gaan.
De afdaling gaat vlot, in Zariquiegui (hoe verzinnen ze het) is weer een nieuwe herberg met een leuk terras ervoor, we maken even een praatje met enkele pelgrims. Die willen namelijk weten wat ons mankeert (Santiago is de andere kant op e.d.). In de verte ligt Pamplona,
voordat we de stad inlopen nemen we in Cizur Menor nog een pauze. We lopen langs de universiteit, er valt steeds meer aan bebouwing te zien, de route is perfect aangegeven door zilverkleurige schelpen in het wegdek. Na 5 km komen we in het centrum. We zoeken calle San Nicolás, daar moeten meerdere hostals zijn. Bij enkele vragen we na, al completo. Uiteindelijk slagen we bij Hostal Bearan in de calle San Nicolás 25, bovenaan de trap de receptie, en op de 4e verdieping (met lift) is onze kamer met 2 aparte bedden en een eigen, zeer goede, badkamer, € 45/nacht. We blijven hier 2 nachten zodat we morgen, dinsdag, uitgebreid de tijd hebben om Pamplona nog eens te bekijken. We hoeven alleen maar de straat uit te lopen, hooguit 200 meter, en we staan op de Plaza del Castillo, een groot plein met rondom prachtige gebouwen, en volop terrassen. Het weer is prima, de wolken zijn weg, heerlijk terrasweer, hier gaan we er eens uitgebreid voor zitten met een biertje, op hetzelfde plein eten we later bij een wat luxere Italiaan een heerlijke pizza. Zin in morgen!