Vandaag, maandag 10 augustus, pakken we eerst de trein naar Oloron-Sainte-Marie en daar de bus naar de Somport. We willen een paar uur klimmen naar de col en dan afdalen tot Canfranc Estación, in totaal ongeveer 17 km, gezien de late starttijd van 11 uur is dat genoeg.
Ergens in ’t centrum van Pau pakken we een ontbijt, we hebben pas na 9 uur de trein van Pau naar Oloron-Sainte-Marie. Hier aangekomen nemen we de bus richting Col de Somport, de laatste halte vóór de Tunnel de Somport, een paar km na Urdos, stappen we uit. Het is inmiddels 11 uur geweest en we staan op ongeveer 950 meter hoogte, via een asfaltweg beginnen we met de klim naar de Col (Puerto) de Somport.

Eerste stappen op de Camino Aragonés

Weer even wennen aan het klimmen
Het weer is super, volop zon, maar door de hoogte niet te warm. Het eerste stuk gaat over asfalt, maar slechts af en toe passeert er een auto. De route heeft veel moois te bieden.

Op weg naar de Col de Somport
Na ruim een uur verlaten we het asfalt en gaan we natuurpaden volgen, met spectaculair uitzicht op de Pyreneeën.

Blik op de Pyreneeën
We doen ongeveer 2 uur over de klim naar het hoogste punt.

Op de top
Gelukkig is hier een restaurant open, waar we een lekkere lunch eten. Na de lunch loopt de route via trappen een mooi dal in.

Start afdaling naar Canfranc Estación
Vanaf de col dalen we in 2 dagen geleidelijk aan af naar Jaca.

Rond 16 uur komen we aan in Canfranc Estación, waar we in herberg Pepito Grillo onze bedden krijgen. Goed verblijf, eenvoudig maar netjes, lekkere douche.

De 1e herberg
De rest van de dag wat kuieren door het dorp, er valt weinig te beleven. Er staat een gigantisch gebouw waaraan het dorp zijn naam ontleent, het Estación International de Canfranc. Geopend in juli 1928 als mijlpaal in de treinverbinding tussen Frankrijk en Spanje. In 1970 ontspoorde er aan de Franse kant een goederentrein die een brug vernielde, die nooit meer hersteld is. Rondom het station groeide een dorpskern waar zakelijk leven en toerisme bloeiden, maar vanaf 1970 is dat geleidelijk weer verdwenen. Aan de grootte van het station is nog goed te zien welke levendigheid er vroeger geweest moet zijn.
We vinden een terras voor een biertje, dat is goed, het terras minder. ’s Avonds kunnen we tegenover een restaurant op een terras nog een tapasmenu nemen, dat we ons goed laten smaken.

Lekkere tapashapjes