Na een succesvolle 4daagse van Nijmegen heb ik zin gekregen om het Jacobspad Limburg te gaan wandelen. De bedoeling is te starten op 1 augustus en in één keer door te gaan, diverse slaapplaatsen zijn al geregeld. Maar de zomer van 2018 dendert door, het dreigt zeer warm te worden. Woensdag 1 augustus loopt vriend Ad Lelivelt mee naar Kranenburg, we hebben een van de eerste bussen van Nijmegen naar Millingen a/d Rijn, vandaag zal de temperatuur al naar de 28º gaan. Ad waarschuwt mij al voor volgende week dat het mogelijk 37º á 38º zal worden. Shit. De bedoeling was vandaag naar Kranenburg wandelen, met de bus naar huis, morgen weer met de bus naar Kranenburg en door naar Goch, en met het OV weer naar huis. Voordeel van wonen in Nijmegen. We besluiten af te wachten hoe het vandaag gaat en dan een beslissing te nemen voor de volgende etappes.
De start is bij koffiehuis De Gelderse Poort aan de Rijndijk, waar je ook een stempel kunt krijgen. Maar niet om half 8 ’s morgens, dus die stempel heb ik al eerder geregeld. We slingeren van de Rijndijk af een stukje door het centrum, om een eind verder weer op de dijk uit te komen. We zien vanaf de dijk al snel de Pannerdensche Kop, waar de Waal zich afsplitst van de Rijn, aan de overkant ligt Fort Pannerden. Achtereenvolgens belopen we de Rijndijk, de Millingse Bandijk, de Duffeltdijk en de Kapitteldijk. Lang houden we uitzicht op de rivier en de uiterwaarden, we lopen hoog, mijden de bebouwde kom van dorpen zoals Kekerdom en Leuth, en de zon wordt steeds warmer. Na 2,5 uur krijgen we wel erg veel zin in koffie, en we besluiten de gok te wagen en in een bocht van de Kapitteldijk (na Leuth) de route tijdelijk te verlaten. Hier moeten we eigenlijk oversteken en de “Hauptwässerung” via een klein sluisbruggetje oversteken op weg naar Zyfflich. Als we echter het fietspad langs de kapitteldijk volgen komen we bij de Thornsche Molen. We hebben geluk, ze zijn net begonnen het terras open te stellen, een kwartier te vroeg, maar een kop koffie maken ze graag voor ons.
Als we het terras aan de andere kant weer verlaten komen we ook bij het sluisbruggetje van de route uit:
Tot nu toe kennen we elke meter van de route, we hebben hier al zo vaak gewandeld en gefietst. Ik weet al dat ook de rest tot Kranenburg geen verrassingen zal opleveren, dat stuk heb ik al eens gelopen. We zijn ook tot de conclusie gekomen dat wij het inderdaad te warm vinden om te wandelen, zeker met een grote rugzak. Ik moet gewoon accepteren dat wandelen in warme omstandigheden me moeilijker afgaat dan enkele jaren geleden, vorig jaar in Italië overviel me dat ook al. De combinatie van afzien in de warmte én de overbekende omgeving maken, dat ik niet zo ten volle geniet van de natuur als ik verwacht had. Hoewel ik ervan overtuigd ben, dat deze omgeving voor onbekenden een weldaad moet zijn.
In Zyfflich is er een rustmogelijkheid bij Haus Polm, maar op woensdag gesloten. Op deze etappe is het goed te plannen welke dag je loopt, en welke rustmogelijkheden er dan geopend zijn. Vanaf Zyfflich lopen we de wat saaie Häfnerdeich tot de drukke B9 die we oversteken naar Wyler. Een stukje klimmen tot aan het mooie kerkje St. Johannes, gelegen op een mooi stil plekje. Vanaf Wyler lopen we langs de Kranenburger Bach tot aan Kranenburg, de route eindigt bij de St. Peter und Paulkirche in het oude stukje Kranenburg. In de kerk staat een stempel met kussen, zodat de pelgrim hier zelf zijn pelgrimspaspoort kan stempelen. Mooi.
We kunnen snel de bus terug naar Nijmegen te nemen, gewoon met je Nederlandse OV-kaart inchecken! In het centrum van Nijmegen sluiten we vandaag af met een verfrissing, de rest van Jacobspad Limburg zal moeten wachten tot koelere weersomstandigheden.