Op zaterdag 22 februari 2014 organiseerde de Werkgroep Hospitaleren Roncesvalles de introductie- en planningsbijeenkomst in Driebergen. Introductie voor de nieuwe hospitalero’s en daarna samen met de ervaren hospitalero’s de definitieve planning doornemen, evenals de laatste aanpassingen in het Handboek. Kortom, zakelijk omdat de laatste puntjes op de i werden gezet, maar vooral een prettig samenzijn, gesprekken met bekenden, herinneringen aan vorig jaar ophalen en alvast het genieten vooraf van wat dit jaar komen gaat. Samen met Joke en Dick Voskamp, Lies Wooning, Chris Strijbosch, Helmut Brouwer en nieuweling Jacques Buurman ga ik dit jaar van 20 juni t/m 4 juli hospitaleren in Roncesvalles. Mijn plan is om op 12 juni met de trein naar Mont-de-Marsan te reizen, en de volgende dag te beginnen aan de laatste 6 etappes van de Voie de Vézelay naar Saint-Jean-Pied-de-Port. Ik liep deze etappes al in 2011, en verheug me er erg op ze dit jaar nog eens te doen. Mooie natuur, authentiek Frans stedenschoon, de echte verstilde Franse dorpen. De laatste 2 etappes, vanaf Saint-Palais, liep ik vorig jaar ook al, omdat ik toen vanuit Dax de rest van de Voie de Tours ben gaan lopen. Dit bekende stuk is echter geen straf, integendeel, de klim naar de Chapelle de Soyarce vind ik prachtig om te doen, en dan het steeds toenemende zicht op de Pyreneeën. Op 18 juni aankomen in Saint-Jean, en dan de 19e de Pyreneeënoversteek, hopelijk met mooi weer over de pashoogte. En dan de 20e beginnen met deze prachtige vrijwilligersbaan. Het aanlopen van een week geeft me dat lekkere pelgrimsgevoel, daardoor begin ik met nog groter enthousiasme aan het werk in Roncesvalles. Veel pelgrims ontmoeten, vragen beantwoorden, praatjes maken, het uitzwaaien ‘s-morgens, en de evaluatie van de dag ‘s-avonds in onze hospitalerokeuken, altijd een geweldige dagafsluiting.
Joke en Dick gaan met de auto, net als Helmut. Chris, Lies en Jacques denken erover om misschien ook een aantal dagen tevoren te gaan wandelen. Ik zit hierover nog te dubben; onderweg loop ik vaak en graag alleen, met mijn eigen gedachten, in mijn eigen tempo, mijn eigen fotomomenten. Op rustplekken onderweg, en in de herberg aan het eind van de etappe vind ik het wel erg fijn om aanspraak te hebben, vorig jaar vanaf Dax was wel erg stil. Als we al samen op pad gaan moeten we maar goede afspraken maken, dat we elkaar voldoende vrij laten onderweg.
Alleen is niet eenzaam, wel leerzaam
Plaza de los Infantes met ingang herberg Aterpea
Na afloop van het hospitaleren ben ik net een week thuis, en dan staat de vierdaagse van Nijmegen op het programma. Na de vierdaagse heb ik plannen dit jaar een of andere camino te doen met Santiago als eindpunt, misschien zelfs Finisterre, maar ik kan nog niet zeggen in welke periode. En die periode bepaalt ook welke camino het gaat worden: weer de Camino Francés, of de Camino del Norte en de Primitivo? Tegen die tijd zien we wel verder.