24 juli 2010. La Souterraine.
Vanmorgen om 7 uur op en om 8 uur ontbijt bij de eigenaar thuis, in zijn woonkeuken. Geroosterd stokbrood, jam van vruchten uit eigen tuin , roomboter en koffie. Om 8.30 uur gaan we op pad. De stemming is wat bedrukt door het naderende afscheid van Olivier. We hoeven slechts 10 km te lopen naar La Souterraine. Ongeveer 3 km voor La Souterraine loopt ons een groepje Franse pelgrims tegemoet, op een of andere manier herken je die op afstand. Zij lopen Daniel en José tegemoet, die vandaag vertrekken uit Crozant met de bourdon. Vanaf Saint-Germain-Beaupré lopen ze dan gezamenlijk naar La Souterraine. Zij nodigen ons uit om om 17.00 uur aanwezig te zijn bij de kerk, waar alle pelgrims worden toegesproken door de burgemeester in het kader van de Europa Camino, een soort uitgeleide zegen krijgen en na afloop een drankje. Gaan we zeker doen.
We komen aan bij de mooie Notre-Dame de l’Assomption in La Souterraine, waar net een bruiloft is.
Voor de kerk spreekt ons een man aan die vraagt of we een stempel in onze credencial willen. Uiteraard. Kom maar mee naar de zijingang, want de hoofdingang is bezet vanwege de bruiloft. Na de stempel ploffen we neer op een terrasje naast de kerk, 10 meter verder is een jazzorkestje aan het spelen. We bestellen een donker biertje (Pelforth Brune) en genieten van de zon, het mooie kerkplein en de muziek, het is pas half 12. Vanaf het terras kijken we op een mooie trompe l’œil, alsof er een straatje met trap is. Na het biertje lopen we 50 meter naar een restaurantje, waar we een grote salade met zalm, mosselen, garnalen eten en als dessert verschillende soorten kaas, een coupe ijs en koffie na. Kost exclusief rode wijn slechts 12 euro, maar er is rijkelijk rode wijn gevloeid. Dat brengt de rekening op € 16, soit. Is dit het pelgrimsleven? Doe mij dan maar meer van zulke dagen!
Spreuk van J-J tijdens de lunch: Le vin, ça fait grossir le machin. Denk daar maar eens over na. Gistermorgen brak hij volgens mij een record. We konden geen koffie krijgen tijdens onze eerste stop, dus nam hij maar een biertje. Het was nog net geen 8 uur. Hij loopt er niet minder om, en ik kan het hem niet kwalijk nemen, deze aardige vent.
Dankzij de rode wijn worden de tongen losser, en gaat J-J makkelijker Nederlands spreken. Slapen – eten – lekker. Een keer zegt hij jawohl, das dan weer fout natuurlijk.
We hebben een kamer in het Grand Hotel vlakbij het station. Dat is het trieste, Olivier neemt de trein van 17.50 uur, we moeten met ons 3’en verder. We zullen zijn gezelschap missen. De kamer in het hotel kost 20 euro p.p. en heeft 3 bedden, waarvan 1 dubbelbed. Die is voor J-J, want die slaapt meestal als een concorde; vleugels uitgespreid en veel geluid. Na het hotel lopen we terug naar het centrum, maar Olivier kunnen we niet vinden. Dan loop ik naar het station om Olivier te halen, kan hij zolang zijn rugzak bij ons op de kamer kwijt. Staat hij in de hal daar te bellen, als er met de trein een dixielandorkestje arriveert en al spelend de trein uitkomt en dwars door de hal dendert. Bellen is onmogelijk, wel vermakelijk. Er schijnt vandaag een soort muziekfestival hier te zijn, we treffen het wel.
Weer terug in het centrum gaan we naar de wasbeer voor vieze pelgrimskleren. De wasmachine loopt, kan ik ondertussen mooi op zoek naar een internetcafe om mijn weblog bij te werken. Er is ook nog tijd om foto’s te plaatsen.
Na het ophalen van de was gaan we de rugzak van Olivier halen en nemen afscheid van elkaar op het station. Ons hotel is vlakbij, we hebben niet veel zin ver te lopen, enigszins terneergeslagen als we zijn. De eigenaar oppert om bij hem op het terras te dineren. Speciaal voor ons pelgrims rekent hij voor het vijfgangendiner slechts € 11. Daar krijgen we geen spijt van, ook al is het een zit van 19.30 tot 22.15 uur. Een grote kom pittige groentesoep met brood, 3 verschillende plakken pâté, poulet in currysaus met noedels, fromage blanc en toen de ontploffingsgraad al ver gestegen was het 2e dessert, crème brulée. Onweerstaanbaar lekker. Nu begrijp ik ook waarom de Fransen hun bedden zo strak opmaken, dat voorkomt dat je eruit rolt. Volgegeten zoeken we ons bed op om te gaan wandelen in dromenland.
REACTIES:
24 juli 2010 17:47 | Door: Janny
De foto’s zijn echt prachtig Har, vooral Argenton is schitterend. En de natuur is adembenemend mooi, en ik loop er nog niet eens zelf. Het gitaarconcert lijkt me heel puur, je zult wel genoten hebben ja. Het filmpje is goed overgekomen.
Bon voyage mon amour..