Wat een geweldig mooie wandeldag vandaag! Van de Col Gran San Bernardo 2 km over de pasweg en dan de VF via bergpaadjes. Af en toe langs een sneeuwveld maar dat wordt snel minder. Uiteindelijk dalen we van 2.473 tot 583 meter. Eerst berglanschap, dan bergweiden met boomgaarden, veel door mooie dorpjes, en hele stukken langs irrigatiekanalen langs de berghelling. Hier heten ze Ruswege (op zijn Duits), ik ken ze uit Südtirol als Waalwege. 

Om 16 uur zijn we bij hotel La Belle Epoque na bij de OdT de weg erheen te hebben gevraagd. Aosta heeft een prachtig centrum, dat gaan we zo bekijken. Net gedoucht maar nog behoorlijk moe van de inspanning, dus hierbij blijft het, de foto’s moeten de rest doen. 

Hotel Aosta

Via Croce di Citta Aosta

Gemeentehuis Aosta

Cattedrale Santa Maria Assunta

NAAR VOLGENDE VERSLAG                    TERUG NAAR ETAPPESCHEMA

Warm en zonnig vandaag. Om 7.15 uur lopen we het hotel uit en op de hoek van de straat is een ontbijtbar. Aosta is nog lekker rustig op deze feestdag van de republiek.

Er is weer grote discrepantie tussen de beschrijving van de gids en de routebepijling. Het lijkt erop alsof de gids een oude route volgt, die hier nog wordt aangeduid met de letters VF. De nieuwe route wordt aangeduid met 103 en Via Francigena voluit, en/of deze woorden met het bekende pelgrimspopje. Als we een stuk de oude VF volgen spoort die weer niet met de gids. En geregeld wordt je onnodig omhoog gestuurd, terwijl de 103 een lager traject volgt. Rome is ons doel, niet zoveel mogelijk klimmen. Gelukkig is de route hier in Italië met 103 goed aangegeven. Ik raad de Rothergids af, als je een Duitstalige gids zoekt zou ik de Outdoorgids nemen die in juli met een nieuwe druk komt. 

Vandaag behoorlijk wat asfaltwegen, wel mooie omgeving en dorpjes. We zitten vooraan in Chambave in B&B i Tre Pini, dat iets met 3 pijnbomen betekent. Else kan me ongetwijfeld aanvullen of corrigeren. Bij de bar net voor de kerk, waar we vanaf ons slaapkamerraam op uitkijken, valt vanavond niks te eten. We drinken er wel een biertje en praten even met een stel Juve tifosi al aan het indrinken zijn voor de Champions League finale morgen. 3-0 wordt het, voor Juve dus. Vanavond brengt onze gastvrouw ons naar een Pizzeria verderop, andere mogelijkheid is er niet. 

Gisteravond op het terras van de pizzeria hadden we leuk contact met een stel uit Bangladesh, dat tegenwoordig in LA woont. We hebben hem helemaal gek gemaakt van de camino, hij zegt dat hij de Camino Frances gaat doen. Hij is 67 en werkt bij Delco, sector grafisch printen. 

Porta Praetoria Aosta

Arco d’Augusto

Castello di Quart

Nus

B&B i Tre Pini

NAAR VOLGENDE VERSLAG                    TERUG NAAR ETAPPESCHEMA

Om 7.15 uur vertrekken we uit de B&B na een eenvoudig ontbijt. Heel aardige mensen, zij is zelf vanuit huis naar Rome gelopen en wil graag iets voor pelgrims terug doen. Meteen stevig klimmen, ondanks de schaduw en de nog bescheiden temperatuur op dit tijdstip loopt het in straaltjes van me af. In het oude centrum van Chatillon nemen we een pauze. We bekijken de San Pietro e Paolo kerk, de 2 hoofdrolspelers van onze tocht, en gaan verder met klimmen en dalen naar Saint-Vincent. Voor het eerst deze 10 dagen gaat het klimmen me redelijk goed af, kleine passen en laag tempo, ik hoef nauwelijks adempauzes te houden. In Saint-Vincent een 2e pauze, dan geaccidenteerd verder naar Montjovet. Mooie natuur, veel uitzichten, soms een stuk over asfalt. In Montjovet kiezen we voor de lage variant en gaan eerst een bord spaghetti eten. De hoge variant duurt ruim 2x zo lang, en, zo waarschuwde ons de Amerikaanse jongen die ons tegemoet liep, die variant klimt en daalt voortdurend langs stukken steile afgrond. J.R. Robinson loopt van Rome naar Genève en steekt dan Frankrijk door naar Santiago. Vanaf Montjovet lopen we bijna 2 uur over asfaltwegen en zijn om 16 uur bij B&B Il Casello bij het station van Verrés. Gauw douchen, dan beneden in de eetzaal een biertje, hier is goede Wifi. Om 19 uur krijgen we ons Cena voor €12 en daarna gaan we de Champions League finale Juve – Real Madrid kijken. De landlord krijgt het zwaar als Ronaldo 3-1 scoort, voor ons het signaal om moe het bed op te zoeken. 

NAAR VOLGENDE VERSLAG                    TERUG NAAR ETAPPESCHEMA

Chris had al enkele dagen last van een “steentje” onder zijn hak, en dat steentje werd steeds groter; hielspoor dus. Het leek onverstandig om op dezelfde voet door te gaan en zo de boel te forceren. Dus, zondag zijn wij met treinen via Ivrea en Turijn naar Genua gereisd waar we overnacht hebben. Maandagmiddag verder getreind via Viareggia naar Lucca, waar we nu zijn. Zondag in een keer door hierheen kon niet. De rest van de zondag en maandagmorgen hebben we het mooie centrum van Genua bekeken, en op beide dagen zagen we Ilja Phijffer lopen. Van een gesprek kwam het helaas niet. Gisteravond hadden we al een mooie avond in Lucca, wat een geweldig mooi centrum! Vandaag gaan we hier nog de luie toeristen uithangen. Geen foto’s van Genua omdat het niets met de Francigena te maken heeft. 

Morgen, woensdag dus, pakken we de route weer op en lopen naar Altopascio. Plan is om in 6 dagen naar Siena te lopen, dan een stukje OV naar Proceno en van daaruit de laatste 8 dagen naar Rome wandelen. In plaats van dik 7  weken zijn we dan dik 4 weken weg geweest, en allebei vinden we dat wel goed zo. Ik kan niet wachten om Janny weer stevig tegen me aan te drukken en Marlies te knuffelen. Thuis is mooi, thuis is fijn, en dat voelt goed. 

NAAR VOLGENDE VERSLAG                    TERUG NAAR ETAPPESCHEMA

Vandaag een rustdag in Lucca. 

Porta San Pietro

Kerk San Michele

Puccini

Duomo San Martino

Marmeren Maria

Piazza Anfiteatro

NAAR VOLGENDE VERSLAG                    TERUG NAAR ETAPPESCHEMA

Weinig nieuws van het front vandaag. Chris voelt nauwelijks iets van hielspoor, mijn tenen met de blaar ertussen gedragen zich iets vervelender. Om het voor de kijkers duidelijk te maken vergelijk ik de voet met de hand. Tussen de ringteen en de pinkteen van de rechtervoet zit een, (inmiddels kapotte) blaar op de ringteen. De ringteen is ook dikker en gevoelig bij aanraking, maar zodra de voet in de schoen zit en ik even gelopen heb is het best te doen. We zijn dus als deukje en kneusje onderweg.

Op een paar honderd meter halfverhard pad na liepen de 18 km vandaag over asfaltwegen met veel bebouwing, industrie en verkeer. Lucca mag dan heel mooi zijn, dit was met stip de vervelendste etappe tot dusver. En het weer is nog steeds zonnig en warm. 

NAAR VOLGENDE VERSLAG                    TERUG NAAR ETAPPESCHEMA

Vanwege de hitte voor 7 uur op pad, na een ontbijt in het centrum. Eerst een paar km langs een drukke weg, niet zo lang als volgens de gids, al eerder duiken we een mooi groen gebied in. Blijkt later 2 km langer te zijn, deze nieuwe VF, maar mooi. Tot kort voor Ponte a Cappiano, 12 km, wandelen we veel onder bomen. Daarna gaan we het veld in. Fucécchio is een mooie oude stad, de laatste kilometers erheen langs een drukke weg zonder ruimte voor voetgangers, laat staan pelgrims, zijn ronduit vervelend. 

Na Fucécchio steken we de Arno over, beroemd van de Denksport kruiswoordpuzzels.  Al vroeg vandaag ontmoetten we Sari uit Finland, onderweg van Lucca naar Rome. Lerares huishoudeconomie, en net 9 weken vakantie gekregen. Na de Arno gaan we het veld in, bloedheet in de volle zon, wind zorgt af en toe voor een beetje koelte. Van veraf zien we San Miniato Basso en Alto al liggen, het duurt anderhalf uur om in Basso te komen. Sari blijft hier, wij klimmen 120 meter de hoogte in naar Alto. Voordeel is dat we die klim mmorgen niet meer hoeven. Snel vinden we Soggiorno Dimora del Grifo, rugzak weg, sandalen aan en ergens een biertje, acqua frizzante en een salade nuttigen. 

Altopascio

Fucécchio

Kneusje en Deukje

Welverdiend San Miniato Alto

NAAR VOLGENDE VERSLAG                    TERUG NAAR ETAPPESCHEMA

• Voor 7 uur zijn we al op pad, eerst bij een kruidenier een broodje pecorino, banaan, appel en sapje kopen. Tot kort voor Gambassi T. is er niets verkrijgbaar. Het eerste uur lopen we langs een drukke weg, auto’s razen langs, geregeld is er geen berm om in te duiken. Als er een tegenligger aan komt sturen ze eerst naar rechts (ons dus), maar de voet blijft op het gas. Dit is vervelend lopen, blij als we mogen afslaan. Er volgt een lang traject over veldwegen, veel omhoog en omlaag, vandaag klimmen we 590 meter en dalen er 330. Na bijna 3 uur komen we bij de kerk ruïne San Pietro e Paolo in Coiana, hier kunnen we bij een muurtje in de schaduw zitten. Moeten we wel eerst over een lage ketting met een bordje Divieto Accesso. We zitten net als er met veel bombarie een Italiaan aankomt, we moeten weg, dit is toch een internationaal verbodsbord. OK, we stappen weer op, stappen er net 2 Franse vrouwen over de ketting. Hij gaat weer tekeer, dan geef ik hem in het Nederlands repliek. Tot Coiana hadden we redelijk wat schaduw, daarna gaan we het open terrein in. Het is erg warm in de volle zon, als we na 2 uur in Pillo bij een kraantje komen kunnen we de kop en pet fris maken. Nog een klim van 3 km tot Gambassi Terme, eindelijk een cola en sapje. Hier tref ik een bekende van biljartvereniging Woezik. Nog 3 km omlaag en dan zijn we bij Agriturismo La Torre Antica. Mooi plekje midden in de natuur, alleen via een lange grindweg te bereiken. Een Agriturismo serveert alleen eigen producten, dus wijn en water kunnen we wel krijgen, maar geen bier en frisdrank. ’s Avonds eten we een goede Cena met eigen wijn, als dessert Cantuccini om te dopen in een dessertwijn. Heerlijk. Vroeg naar bed, de afstand in combinatie met klimmen en hitte was slopend.

NAAR VOLGENDE VERSLAG                    TERUG NAAR ETAPPESCHEMA

10 juni, naar San Gimignano 12 km.

Vandaag gelukkig een korte etappe, ook omdat we de eerste 3 km gisteren al meegenomen hebben. We lopen een dik uur als we bij het begin van Pancole in gesprek raken met inwoner Mario. Met trots vertelt hij dat verscheidene Italianen belangrijke uitvinders zijn, zoals Marconi en de uitvinder van de telefoon (dat is niet Graham Bell, Google maar). Een leuk gesprek, kort erna kunnen we bij een hotel koffie en cola drinken, de enige mogelijkheid onderweg. Vervolgens naar de bedevaartskerk S. Maria, erg mooi. Een paar km verder pakken we een omweggetje met klim naar Cellole naar de kerk Santa Maria a Cellole. De anekdote hierachter zal ik thuis een keer in dit bericht verwerken. 

Om kwart over 12 komen we na een lange klim aan in San Gimignano, meteen na de Porta San Matteo is het straatje met ons hotel.

  NAAR VOLGENDE VERSLAG                    TERUG NAAR ETAPPESCHEMA 

Omdat we vandaag tegen de 30 km zouden moeten doen, en de temperatuur oploopt tot ver in de 30°, besluiten we met de bus van San Gimignano naar Colle di Val d’Elsa te gaan, en vandaar verder de VF naar Monteriggioni. Bus van 12.35 uur, 13.10 uur aan de wandel en ruim na 17 uur hier in Ostello Casa per Ferie. Smoorheet vanmiddag, geen Wifi, dus hopelijk morgen meer. 

NAAR VOLGENDE VERSLAG                    TERUG NAAR ETAPPESCHEMA