15 juli 2010. La Charité-sur-Loire.
Vanmorgen sta ik om 6.00 uur naast mijn bed, behoorlijk stijf. Mijn heupen voelen alsof ik de halve nacht heb staan hoepelen, met dank aan de doorzakkende spiraal. Ook Jean-Jacques staat kreunend zijn rug te strekken alsof hij de hele nacht in een droogtrommel heeft gelegen. Als ontbijt eet ik 2 sneetjes brood met boter en jam, een bakje appelmoes en koffie. Kort voor 7 uur gaan we ieder apart de deur uit, ieder in zijn eigen tempo. Incy is dan al een tijd onderweg. De totale kosten voor slapen, drinken, eten en ontbijt bedragen € 15. Kijk, dan kom je ergens.
Het eerste deel van de route is erg mooi, door een supergroen bos. Ik stop, luister en hoor alleen enkele verschillende vogels. Automatisch begin ik in deze oorverdovende stilte te mijmeren, en voel plotseling tranen opkomen. Geluk zit echt in heel kleine dingen, mijn emoties komen los op moeilijke maar ook op deze mooie momenten in de pure natuur. Ik loop verder en hoor weer mijn eigen voetstappen en het zachte gekreun van mijn rugzak. Ik heb onderweg ontzettend veel grote naaktslakken gezien, en ontdek nu pas dat ze een soort zwarte kraaloogjes hebben. Eentje kijkt mij aan en ik zie hem denken, ga a.u.b. niet op me staan met die grote schoenen. Ik krijg hier trouwens toch meer respect voor de kleine dieren; torretjes, kikkertjes, slakken etc. Goed oplettend stap ik er overheen, zelfs bij een mierenpad doe ik voorzichtig. Alleen muggen en paardenvliegen sla ik plat, maar zij zijn dan ook begonnen met de aanval. Ik voel er niets voor om voor die steekbeesten als een soort Albert Heijn lekkere spullen te leveren. Iets verderop wordt het bos erg donker, zo’n woud waar je verwacht dat er elk moment een grote boze wolf achter een boom vandaan kan springen. Gelukkig lijk ik totaal niet op roodkapje, dus onbevreesd vervolg ik mijn weg.
Het is goed wandelweer, een beetje zon, niet te warm, wat verkoelende wind. Het eerste uur voelen mijn benen en heupen zwaar, kort na de start is het ook meteen klimmen. Na dat uur gaat het lopen soepeler, de rugzak voelt beter aan, de pijn van gisteren in mijn rechterschouder trekt weg. Mijn lichaam begint te wennen aan deze inspanning. In Murlin rust ik na ruim 6 km uit op een bankje voor een kerkje. Olivier komt er ook aan, gaat de kerk in, later merk ik dat hij mij op gepaste afstand volgt. Pas enkele dagen later begrijp ik de reden hiervoor.
In Raveau is de volgende stop. Ik koop 2 broodjes bij de bakker en samen met Olivier besluiten we in Cafe La Poste wat te gaan drinken. Ik vraag hem naar het bijzondere kruisje dat hij om heeft, hij blijkt een priester uit Parijs te zijn. Hij loopt vast verder, ik volg 10 minuten later, eerst mijn dagboekje bijschrijven.
In La Charité-sur-Loire loop ik naar het Office de Tourisme, krijg een stempel in mijn credencial, maar een slaapplek is er niet. De dame belt hotels, bij de 3e is het raak, weer € 45, 2 minuten lopen vanaf het centrum. Als ik naar buiten loop zie ik Incy en Olivier, zij waren al eerder binnen en hebben evenmin een slaapplek gekregen. Het is nu nog vroeg, we kwamen hier al om half 1 aan, toch hebben we er al 21 km opzitten. Zij besluiten 10 km door te lopen naar de eerstvolgende slaapplek, waarschijnlijk is een hotel teveel geld.
Op mijn hotelkamer ga ik eerst lekker douchen en doe daarna de was. Ik heb speciaal Icebreaker shirts gekocht die ervoor moeten zorgen dat het zweet beter wordt afgevoerd, zodat ze niet zo snel gaan stinken. Nou, mijn zweet trekt zich daar niets van aan. Na een dag wandelen in warm weer vind ik het shirt niet fris genoeg ruiken om anderen en mezelf daarmee lastig te vallen, dus hop in het sop.
Na de was bekijk ik de routes voor morgen en overmorgen, zaterdag, en bel om te reserveren voor de pelgrimsrefuge in Baugy morgen en Bourges overmorgen. Dan loop ik terug naar de Office de Tourisme en wacht geduldig totdat ik op de PC kan om mijn weblog bij te werken. Dat is toch wel het voordeel van vroeg in de middag aankomen. Ik begin met de fouten uit de eerdere verslagen te halen en daarin wat dingen aan te vullen. Ik weet nog niet of het plaatsen van foto’s hier gaat lukken, maar mijn verhalen kan ik zo wel goed kwijt. Niet zonder moeite, want die Fransen hebben de letters op het toetsenbord door elkaar gegooid, dus ik moet mezelf vaak corrigeren. Mogelijk uit medelijden of waardering voor de pelgrim hoef ik maar € 1 te betalen voor meer dan een uur internetten.
Na een uur webwerk (helaas zonder foto’s) duik ik het oude centrum in en bewonder een aantal oude straatjes en gebouwen, en natuurlijk de Sainte-Croix Notre-Dame, waarvan ik meerdere foto’s maak. Het wordt tijd om een terrasje op te zoeken voor een cola en/of een biertje, wat een beroerd leven heeft een pelgrim toch. Dat terrasje vind ik echter niet, dan maar voor het avondeten naar de Spar hier vlakbij, koop 1,5 liter water, een grote fles Yogho, 2 tomaten, 2 bananen en bakjes Activia, lekker makkelijk dus vandaag. Terug in het hotel was ik de witte zweetstrepen uit mijn korte wandelbroek en eet mijn eten op. Om 21 uur is het bedtijd, morgen kan ik om 7 uur ontbijten en dan op pad voor de 29 km naar Baugy. ‘s-Middags wordt er regen verwacht dus op tijd aankomen is wel zo prettig.
Alors, au revoir.
REACTIES:
15 juli 2010 14:24 | Door: Han Lasance
Heerlijk vlotte pen heb je! Ik kijk telkens weer uit naar je volgende verhaal en geniet daardoor ook weer van mijn eigen herinneringen.
Nog heel veel plezier!
Hartelijke groet,
Han
15 juli 2010 16:02 | Door: Yvon
Dag wandelende Albert Heijn! Leuk om je verhalen te lezen. Je bent nog maar pas begonnen, maar ik merk nu al verschil met de Spaanse route, met haar vele herbergen. Zo te lezen geniet je van je tocht. Groetjes!