Hospital de Orbigo 34 km

26 juni 2011. Hospital de Orbigo.

De hele nacht onrustig geslapen door de warmte. Het is niet anders, daarom zijn we al vroeg weer op en om kwart over 6 staan we al buiten. De eerste 5 km Leon uit zijn goed te doen, langs het oude Hospital de San Marcos voor peregrinos, het is nu Parador hotel. Bertus gaat binnen informeren wat een kamer kost, ongeveer een week pelgrimeren. Na ruim 7 km zijn we in La Virgen del Camino, waar we een cola drinken. Hier moeten we beslissen of we de route langs de autoweg N-120 blijven volgen, of de variant via Villar de Mazarife over het platteland. Omdat we geen zin hebben in de autoroute kiezen we het alternatief. Tot Villar de Mazarife is de route best aangenaam, kort voor 11 uur hebben we de 21 km naar Villar de Mazarife erop zitten. We besluiten door te lopen naar Puente y Hospital de Orbigo, 13 km extra. Eerst maar 2 colaatjes en een bocadillo, om half 10 was het al 30°.

Meteen buiten het dorp krijgen we een lang recht stuk van 6 km over asfalt, geen schaduw, dan nog een paar km rechtdoor over een zandpad zonder enige schaduw, mijn horloge geeft inmiddels 39° aan. Onderweg dompelen we enkele keren onze polsen in de irrigatiekanalen langs de route. Ja, we hebben het dus warm, en springen zuinig met onze watervoorraad om tot we zeker weten waar we de voorraad kunnen aanvullen. In Villavante 8 km verder staat gelukkig een bron, hier laven we onze dorst en vullen ons flesje voor de laatste 5 km naar Hospital de Orbigo. Kort hiervoor lopen we verkeerd omdat de alternatieve route slecht staat aangegeven. Het was de bedoeling om kort voor de plaats de autoweg over te steken om zo weer op de eigenlijke route uit te komen en Puente de Orbigo binnen te lopen. Dan over de beroemde lange bogenbrug over de Orbigo het tweelingdorp Hospital de Orbigo binnen lopen naar onze herberg. Nu blijven we aan de linkerkant van de autoweg en lopen bijna Hospital de Orbigo weer uit. Bij een tankstation vragen we de weg, en via een paar straten komen we vanaf de andere kant bij onze herberg aan.
Om kwart over 3 zijn we daar, behoorlijk uitgeblust, bij herberg San Miguel. We krijgen een hartelijke ontvangst hier, glaasje water of zelfs wijn (nee, dank je), men ziet aan ons dat we hebben afgezien in de hitte. Dan naar de slaapzaal met 11 stapelbedden van hout. Ruime bedden, goede matrassen, schone houten vloer, voldoende douches, WC´s en wastafels, en erg schoon. Kost € 7 en € 3 voor een ontbijt. Er is een heerlijke binnentuin, waar we na de douche, ons handwasje en een tukkie een biertje uit de automaat trekken. Als ik vraag of we hier wat te eten kunnen kopen krijgen we een bord met een soort cakehapjes en kleine eitjes, over van het middagmaal van de familie. En later nog een bord met augurkjes en olijven. Heel aardig. Deze herberg heeft het prima voor elkaar.

Ik kan hier op een PC terecht om foto’s op mijn weblog te plaatsen. Dat duurt even want de PC heeft het tempo van een slak op de 100 meter sprint.

Om 19 uur gaan eten in een restaurantje hier, een voedzaam pelgrimsmenu voor € 8,50 zoals we inmiddels kennen, dit keer ensalada russo, lasagne, helado en dos cervezas. No vino tinto, te warm. Na afloop lopen we nog even over de mooie brug over de Orbigo, helaas zit deze voor een groot deel ingepakt vanwege restauratie. Om 21.30 uur gaan we naar bed, het is vrij warm op de slaapzaal. ’s-Nachts worden we even wakker van een hevige onweersbui met flinke regen, misschien is het morgen een stuk koeler.

Afstand vandaag: 34 km
Afstand totaal: 762 km
Herberg: particuliere herberg San Miguel

REACTIES:
26 juni 2011 19:25 | Door: peregrinofrans

Harry, ondanks de hitte toch nog 34 km gelopen! Je komt morgen voorbij Astorga, de chocoladestad van Spanje. In deze stad ligt ook het orginele punt van Cruz del Ferro.
De legende geeft aan dat de wandelaars in het voorbijgaan de steen of stenen op de hoop, Cruz del Ferro, dienen te gooien. Zo gooit men de last van zich af.
De Meseta, het plateau is weer voorbij en dient er weer fysiek te worden gewerkt!
Wat morgen betreft, de route loopt wel omhoog en soms best pittig. Kort voor San Justo de la Vega komt er nog een pittige klim en een afdaling. Het wordt weer genieten!
Harry, ik geniet ook nog steeds van je prachtige foto’s.

Buen Camino,

26 juni 2011 20:33 | Door: Andre

Ja Harry, weer even bijgelezen. Een hele belevenis en als ik het zo lees en een mooie ervaring om je verdere leven mee te nemen. Je filosofische beschouwingen zijn mooi; zeker hoe je tegen het leven aankijkt en aan wil kijken in de nabije toekomst; top!!!
Je bent al geheel ‘onthaast’ dus geniet van elke minuut, uur, dag, week tot aan het einde van jouw tocht; zoals je zelf al zegt, zal het je veel opleveren. Hou je taai….

Vorige bericht                                                                      Volgende bericht

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.