Woensdag 24 augustus 2016
Om 6.15 uur word ik wakker van druppels op het dakraam, het regent, en onweert in de verte. Dakraam dicht en weer liggen tot we naar beneden gaan voor het ontbijt. Daar naar onze was gevraagd, na betaling van € 7 alles weer terug en in de rugzak. Als we om 7.30 uur vertrekken over de brug is het droog, maar erg benauwd.
de brug over Lugo uit
De camino leeft hier echt, sommigen maken er wel een potsierlijk geheel van in hun domein.
gek van de camino?
In Burgo komen we eerst langs een bron met rustplaats, maar we besluiten wat verder een echte ontbijtbar te nemen voor een koffie met bocadillo.
bron met rustplaats in Burgo
Misschien goed om te vermelden: vanaf Lugo kun je kiezen tussen de oude noordelijke variant, die bij Arzúa op de Camino Francés uitkomt, en de traditionele zuidelijke variant, die uitkomt in Melide. De noordelijke schijnt minder goed aangegeven te zijn, en is een stuk langer. De zuidelijke past beter in ons schema wat betreft aankomst in Santiago, en het vervolg naar Fisterra. Daarom kiezen we daarvoor, vandaag gaan we naar Ponte Ferreira.
van Lugo naar Ponte Ferreira via traditionele variant
Na onze pauze verder richting Taboeiro na 8 km, waar een bar moet zijn. Klopt, is er ook, maar dicht.
op weg naar Taboeiro
Iets verder, in San Román/Guntín moet ook een bar zijn. De route is mooi, en het is nog steeds droog, maar drukkend.
in de buurt van San Román?
in de buurt van San Román?
We komen echter geen dorp tegen, laat staan een bar. Volgens onze gids moet de bar liggen in de buurt van een kerk met kerkhof en een horreo iets verderop. Een horreo komen we wel tegen, maar in de middle of nowhere.
horreo
We komen door enkele gehuchtjes bestaande uit hooguit een paar boerderijen, met namen die onze gids niet vermeldt. Toch moeten we op een goede route zitten; de overduidelijke Santiagoschelpen staan er genoeg, en op de km-palen wordt de afstand tot SdC ook steeds kleiner. Even twijfelen we of we per ongeluk op de noordelijke route terecht zijn gekomen, maar dat kan gewoon niet, ligt hier te ver vandaan. Het is inmiddels gaan regenen, dus de poncho gaat aan en de gids wordt droog opgeborgen. Die heeft tijdens de vorige regendag in de bergen al een paar veren moeten laten. Door stukken bos en over heideveldjes lopen we verder, terwijl het onweer steeds heviger wordt en dichterbij komt. Schuilen kan niet, geen enkele mogelijkheid. Dan maar doorlopen en een beroep doen op onze beschermengelen.
Als de regen iets minder wordt en een dicht bladerdak wat beschutting geeft, ga ik onze hostal in Ferreira bellen, het is inmiddels 13.30 uur. We moeten vóór 14 uur bellen om onze komst te bevestigen, ik leg uit dat we niet precies weten waar we zitten, maar dat we zeker komen.
We worstelen ons nog verder door soms dichte bosschages en over smalle paadjes, en komen dan ineens uit op een asfaltweg. Tegenover ons is een soort hotel, links staat een bord naar herberg Ponte Ferreira waar Barbara geboekt heeft. Bij het hotel tegenover ons staan mensen onder een afdak, we vragen of dit inderdaad Ferreira is. In het Engels krijgen we de bevestiging. Als we vertellen dat we San Román gemist hebben en een totaal onbekende route gelopen hebben wordt het ons duidelijk gemaakt: sinds kort is er een alternatieve route vanaf Taboeiro die meer door de natuur loopt. Mooier, maar ook een stukje langer. Dank je de koekoek ja, van 9.45 uur tot 13.55 uur hebben we aan een stuk gelopen, minstens 18 km, door onweer en regen. Maar goed, we zijn er. We lopen eerst met Barbara mee naar links (onze herberg ligt ergens rechts), een oud bruggetje over en een rotspaadje omhoog tot een andere asfaltweg, waar een paar honderd meter verder links herberg Ponte Ferreira ligt. De herbergier daar spreekt goed Engels en heeft Barbara eigenlijk ingedeeld in een 7-p kamer in onze herberg, waar wij een 2-p kamer hebben. Ze mag kiezen, en besluit met ons mee te gaan. Dat kan door deze asfaltweg terug te lopen, komen we vanzelf bij herberg A Nave de Ferreira, beide hebben dus dezelfde eigenaren.
Herberg A Nave de Ferreira is pas een paar maanden oud en ligt erg rustig.
Albergue A Nave de Ferreira
We melden ons binnen en krijgen een mooie 2-p kamer met eigen badkamer voor € 40, Barbara haar bed op een 7-p kamer voor € 10. Eerst wat drinken en een broodje hamburger met frietjes, daarna douchen, kleren wassen en buiten ophangen, en pitten.
goed vertoeven in deze herberg
Na een uur slaap buiten zitten met koffie en mijn dagboek, en solidair met Jacques een alcoholvrij biertje. Mijn was is inmiddels droog, hoewel het nog benauwd weer is. Een half uur later begint het inderdaad te regenen.
Wij drieën hadden ons opgegeven voor het pelgrimsmenu, maar schijnen de enigen te zijn. Vraag me af waar de andere pelgrims eten, en wat? Verder zit er niets hier in Ferreira. We kunnen dus al om 19.15 uur aan tafel, en krijgen gazpacho, een pastasalade, frietjes met omelet ham/chorizo en een ijsje na. Prima!