28 mei 2011. Bazas.
Om 6.15 uur sta ik op, even wassen en dan met mijn spullen zachtjes naar de overloop, waar ik de rugzak inpak. Zo worden de Françaises niet wakker. Buiten eerst een broodje eten, de zon komt net boven de velden, het is strakblauw, om 6.45 uur stap ik weg. De Françaises lopen tot Mont-de-Marsan en gaan dan weer naar huis. Zij slapen in de gîtes van Bazas, Le Billon, Roquefort en Mont-de-Marsan dus. De derde dame die gisteravond op bezoek kwam is een herbergierster uit La Coquille, Ik kon met Frans praten en verstaan redelijk meekomen. Deze herbergierster adviseerde in Bazas naar het OdT te gaan en hen de gîte in Le Billon te laten bellen.
Na 11 km kom ik in Auros, waar ik een blikje Oasis koop en op een bankje de rest van mijn ontbijt neem. De route van vandaag is 27 km, maar 4 km heb ik gisteren al gehad, omdat Le Moulin op de route ligt. De route vandaag is redelijk saai, teveel doorgaande asfaltwegen. Niet zo vlak als ik had gedacht, ik had het eerste stuk nog aardig wat steile klimmetjes.
Iets voor half 1 ben ik bij de OdT in Bazas, net voor de middagsluiting, de gemeentegîte is vol. Er is nog wel plek in CH Château de Saint-Vincent, die ook een pelgrimszaal heeft, voor € 20, iets buiten het centrum. Ook belt de dame naar Le Billon, maar helaas geen gehoor. Ze vraagt me later terug te komen om het nog eens te proberen.
Bij de CH aangekomen blijkt het echt een soort château te zijn, erachter ligt een bijgebouw waarin een eenvoudige pelgrimsslaapzaal is gemaakt. Bij de gîte spreek ik eerst de zus van de patron, zij is vorig jaar van Moissac naar Santiago gelopen. De patron wijst me de weg in de gîte. Ik ga eerst een half uur plat met de voeten omhoog, dan douchen en kleren wassen. Daarna wil ik betalen, maar moet eerst binnenkomen. Ik krijg een biertje aangeboden, we zitten in de keuken, en ze (patron, zus en nog een man) willen alles van me weten. Lekker huiselijk Frans sfeertje. Weer een examen Frans.
Ik loop terug naar het centrum om Bazas te verkennen. Bij het OdT krijgen ze Le Billon nog steeds niet te pakken, ik spreek af kort voor sluitingstijd om 18 uur terug te komen. Eerst maar de kathedraal bekijken, een mooi gebouw zoals vele andere, qua inhoud doet het me niet zo veel. Nog even door wat oude straatjes slenteren, maar ik merk dat ik er niet met mijn kop bij ben. Nog teveel aan het denken over het waarom van dit vervolg, is dit wat ik echt wilde? Enerzijds de rust, de natuur, het eigen ritme, geen verplichtingen. Anderzijds in mijn uppie, geen aanspraak, geen Janny, geen luxe. Het kost me echt moeite weer te wennen aan deze totaal andere omstandigheden. Alsof je zonder zwemervaring in het diepe wordt gedonderd.
Ik besluit een terras op te zoeken, waar ik me met een Pelforth brune en een sandwich paté installeer. Langzaamaan komt de rust in me terug. Vanaf het terras kijk ik op de kathedraal, en zie even later twee pelgrimeuses aankomen, “mijn” Franse dames denk ik. Ze lopen eerst naar de OdT en komen dan richting mijn terrasplek, zien me als ik zwaai. Wat blijkt, bij de OdT hadden ze 3 plekken gereserveerd, dus er was toch plek voor mij. Ze zouden oorspronkelijk met zijn drieën lopen, maar een vriendin kon op het laatst niet mee. Ik heb nu de gîte bij de CH al betaald, maar morgen voor Le Billon geldt hetzelfde, dus daar is wel plek voor mij. Ze gaan meteen Le Billon bellen dat ik de derde persoon ben. Echt tof, nou maar hopen dat het lukt, dan komt toch alles weer op zijn pootjes terecht. Eigenlijk verbazingwekkend, het ene moment voel ik me enigszins klote, en dan door in principe iets kleins (terrasje, contact en geregelde slaapplek), voel ik me ineens veel beter. Weer een les dat dingen komen zoals ze komen, accepteren en ermee leren omgaan werkt vaak het beste.
In Bazas is een boekenfestival aan de gang, vanaf het terras volg ik uit een luidspreker nu al een half uur lang een Franse bobo met een hete Franse aardappel in zijn strot, die zo te horen aan zijn eigen trage stemgeluid zichzelf heeeel belangrijk vindt, niet merkende dat hij met zijn voordracht iedereen binnen 5 minuten in een coma lult.
Ik besluit op te stappen en koop bij de SuperU spullen voor het avondeten en het ontbijt: salade, yogho, flesje rode wijn, kaasjes. Buiten op het terras van de gîte eet ik mijn maal, hang de was in de zon. Om half 9 maak ik mijn slaapplek klaar.
Afstand vandaag: 23 km
Afstand totaal: 34 km
Herberg: CH Château de Saint-Vincent
REACTIES:
29 mei 2011 07:37 | Door: peregrinofrans
Bonjour Harry,
Je bent nu ook weer onderweg, ongeveer op dit tijdstip 09.29 uur kom je voorbij een bakker waar ze lekkere croissants hebben.
Je pad vandaag bestaat helaas ook weer uit veel asfalt.
Bon Camino,