Het echtpaar van B&B Muscari brengt mij op deze maandagmorgen om half 9 een heerlijk uitgebreid ontbijt boven in mijn appartement. Vandaag tijd genoeg voor de 17 km naar Sittard, waar ik bij de Zusters van Regina Carmeli een kamer geregeld heb. Mooi weer, ik heb zin om op pad te gaan. Eerst terug de Maas over en Nederland in, dat doe ik via de Maasbrug langs de drukke verkeersweg, met op de brug een bijzonder kunstwerk van Peter Seegers.
Het kunstwerk geeft de verbondenheid tussen Nederlands en Belgisch Limburg aan. Meteen aan de overkant sla ik van de drukke weg linksaf de weilanden in, natuurgebied De Rug. Dit gebied is onderdeel van het Grensmaasproject met als doel de Maas in tijden van hoogwater meer ruimte te geven. Konikpaarden zorgen ervoor dat de groei van opkomende bomen en struiken beperkt blijft. Het is een vrij klein gebied en al snel loop ik Roosteren binnen.
En al snel weer uit, doodstil hier, geen café, geen markt op maandagmorgen, niente nada. Langs de Antoniuskapel, een combinatie van een kapel en een transformatorhuisje.
Limburg is hier slechts 5 km breed, België en Duitsland liggen om de hoek. Susteren is slechts een paar km verder; in het jaar 714 ontving Willibrord het als Landgoed Suestra en stichtte er een klooster, dat aan de route van bisschopsstad Utrecht naar Echternach lag. Ik kom hier bij de in de 11e eeuw gebouwde Heilige Amelbergakerk.
Voor Susteren hetzelfde als voor Roosteren: stil, doods, geen koffie. Het vervolg naar Nieuwstadt wordt een aangename route door bosgebied.
Hier wandelen wel enkele mensen, alhoewel sommigen mij met mijn grote rugzak aankijken alsof ik een zwerver ben, duidelijk niet gewend aan het fenomeen pelgrim.
Nog geen 4 km verder wandel ik Nieuwstadt al binnen. De gewijzigde route leid je langs het centrum, maar ik kies voor de oude variant die door het centrum loopt. Helaas een ijdele poging om ergens koffie te kunnen drinken. Hoe een korte etappe zo toch lang kan worden! Ondanks de naam stamt Nieuwstadt al uit de 13e eeuw.
Verder naar Sittard, waarbij de route eerst weer een stukje Duitsland aandoet, het dorpje Millen. Sittard loop ik binnen door een mooie parkachtige omgeving.
Een lang stuk door de parkachtige buitenwijken, dan loop ik het centrum door langs mooie panden. Vanmiddag maar uitgebreid bekijken, nu eerst naar de Markt voor eindelijk koffie.
Het is hier wel heel aangenaam zitten op deze mooie locatie, ik verwen mijzelf met een stuk welverdiende Limburgse vlaai. Eerst naar mijn slaapplek bij Regina Carmeli, rugzak weg en douchen, dan terug naar het centrum. Ik maak een aangename ronde door de oude straten van Sittard met zijn vele mooie bouwsels.
Sittard bevalt mij tot nu toe het beste, de Markt heeft genoeg terrasjes en restaurants om een keus te kunnen maken. En ik kan hier ergens een petje kopen, van thuis vergeten mee te nemen, maar gezien het warme zonnige weer morgen nodig. Zoals gebruikelijk op deze camino ’s avonds lekker gegeten aan de Markt en daarna buiten op een terrasje het licht zien uitgaan.